دیالوگ های خوب چه ویژگی هایی دارند ؟
دیالوگ های خوب چه ویژگی هایی دارند ؟
3- بهتر است تا آنجا که می توانیم گفتگو را شرح ندهیم و توصیف نکنیم، مثلا با عباراتی نظیر:
حمید لبهاش رو جوبید و گفت: ...
با صدای بلند فریاد زدم که: ...
با لحن سرزنشگری زیر گوشم گفت: ...
باید طوری دیالوگ ها را بنویسیم که حالت گوینده در خود جملاتی که می گوید القا شود. بنابراین باید کلمات را به دقت انتخاب کنیم. مثل تفاوت هایی که در عبارت های "بفرما، بتمرگ، بشین" وجود دارد. هر سه ی این عبارت ها از مخاطب می خواهد که بنشیند. یکی با احترام و ادب. دیگر با تحکم و بی ادبانه و سومی تقریبا خنثی.
4- دیالوگ بیشتر برای شخصیت پردازی و پیشبرد داستان هست. بهتر است از دادن اطلاعات زیاد در طی گفتگو خودداری کنیم و اطلاعات را به صورت مستقل به خواننده انتقال بدهیم. لزومی ندارد شخصیت ها در حین گفتگو از اتفاقات گذشته بگویند و درباره ی آدم ها و اشیا کلی اطلاعات بدهند.
چند سخن از خودم : (سلنا)
تو نکته اول منظورش اینکه نباید حالت گوینده رو قبل حرف زدن شرح بدیم باید تو دیالوگش منظورو برسونیم...مثل همون مثال ها..به مثال دیگه ای که میشه اشاره کرد اینه ما نباید بگیم :
با صدای بلند جیغ کشید و گفت :....
میتونیم به جای این بگیم :
گفت : جیغغغغ... این دیگه چی بود واییی
اینجوری خواننده بیشتر حذب داستان میشه...تو نکته دوم میگه طرف نباید از شغل سن و همچین چیز هایی تو گفتگو ها خبر بده...دیدین بعضی رمان ها همش دیالوگه و مدام توش حرف هاشون میان توضیح میدن ؟ این یه رمان ایده ال نیست و در کنار اینکه کسی جذبش نمیشه کسی که تو این موضوع تحربه داره بهتون میخنده ... منظور این نیس یه رمان عالی بنویسید ولی با تمرین و تکرار میتونید
این قسمت یکم کوتاه تر بود ... سعی میکنم قسمت بعدی رو همین الان اپ کنم.... امیدوارم از توضیخ هایی که اخر هر نکته میگم خوشتون بیاد...در واقع بیشتر میخوام واضح تر توضیح بدم تا همه متوجه بشن و اگه کسی متوجه منظور اصلی نشد با خوندن توضیح های من سر در بیاره...
3- بهتر است تا آنجا که می توانیم گفتگو را شرح ندهیم و توصیف نکنیم، مثلا با عباراتی نظیر:
حمید لبهاش رو جوبید و گفت: ...
با صدای بلند فریاد زدم که: ...
با لحن سرزنشگری زیر گوشم گفت: ...
باید طوری دیالوگ ها را بنویسیم که حالت گوینده در خود جملاتی که می گوید القا شود. بنابراین باید کلمات را به دقت انتخاب کنیم. مثل تفاوت هایی که در عبارت های "بفرما، بتمرگ، بشین" وجود دارد. هر سه ی این عبارت ها از مخاطب می خواهد که بنشیند. یکی با احترام و ادب. دیگر با تحکم و بی ادبانه و سومی تقریبا خنثی.
4- دیالوگ بیشتر برای شخصیت پردازی و پیشبرد داستان هست. بهتر است از دادن اطلاعات زیاد در طی گفتگو خودداری کنیم و اطلاعات را به صورت مستقل به خواننده انتقال بدهیم. لزومی ندارد شخصیت ها در حین گفتگو از اتفاقات گذشته بگویند و درباره ی آدم ها و اشیا کلی اطلاعات بدهند.
چند سخن از خودم : (سلنا)
تو نکته اول منظورش اینکه نباید حالت گوینده رو قبل حرف زدن شرح بدیم باید تو دیالوگش منظورو برسونیم...مثل همون مثال ها..به مثال دیگه ای که میشه اشاره کرد اینه ما نباید بگیم :
با صدای بلند جیغ کشید و گفت :....
میتونیم به جای این بگیم :
گفت : جیغغغغ... این دیگه چی بود واییی
اینجوری خواننده بیشتر حذب داستان میشه...تو نکته دوم میگه طرف نباید از شغل سن و همچین چیز هایی تو گفتگو ها خبر بده...دیدین بعضی رمان ها همش دیالوگه و مدام توش حرف هاشون میان توضیح میدن ؟ این یه رمان ایده ال نیست و در کنار اینکه کسی جذبش نمیشه کسی که تو این موضوع تحربه داره بهتون میخنده ... منظور این نیس یه رمان عالی بنویسید ولی با تمرین و تکرار میتونید
این قسمت یکم کوتاه تر بود ... سعی میکنم قسمت بعدی رو همین الان اپ کنم.... امیدوارم از توضیخ هایی که اخر هر نکته میگم خوشتون بیاد...در واقع بیشتر میخوام واضح تر توضیح بدم تا همه متوجه بشن و اگه کسی متوجه منظور اصلی نشد با خوندن توضیح های من سر در بیاره...
۷.۶k
۲۲ تیر ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.