پارت ۳

پارت ۳


جونگ کوک با تعجب می گوید:"هی جوجه! نکنه مغزت آسیب دیده؟!"
_نه!خیلی هم سالم هستم...وقتی مرخص شدی وظیفه دارم برات توضیح بدم!
جونگ کوک فقط مانند دیوانه ها به او زل می زند.
او می پرسد:"اسمت چیه؟"
_اسم من تهیون هست.کیم تهیون...
جونگ کوک پوزخند می زند و می گوید:"به نظر دورگه میای..."
تهیون زانوهایش را بغل می کند و با لبخند می گوید:"آره!من دورگه ی چینی و کره ای هستم،این من رو خاص می کنه"
لحن او جونگ کوک را به خنده می انداخت...چون جوری حرف می زد که انگار همین الان بهترین هدیه عمرش را گرفته و دارد با خجالت تشکر می کند.
جونگ کوک دستش را زیر چانه اش می گذارد می پرسد:"چرا اون وسط وایساده بودی؟ها؟!"
_چی؟کدوم...وسط؟
جوگ کوک ادامه می دهد:"به نظرت کدوم وسط رو می گم؟هه...وسط خیابون"
_آها!...می خواستم خودم رو بکشم! و تو این رو ازم گرفتی...اما درعوض یه چیزی بهم دادی...آقای 'هان' بهم...
جونگ کوک با بی حوصلگی وسط حرفش می پرد:"اهههههه!آقای هان کیه؟"
تهیون که حالا جدی تر شده بود می گوید:"وقتی رفتیم از این بیمارستان بیرون بهت می گم،هوم؟"
و آن 'هوم' در آخر حرفش مانع مخالفت جونگ کوک شد...


ادامه دارد...