چی شده که ما به این چیزی که هستیم قانع شدیم؟
بسم الله الرحمن رحیم
سلام
دیروز یا پریروز ، بطور دقیق زمانش رو یادم نیست ، داشتم بین پستام نگاه میکردم که اگر هر کدوم مشکل داره یا کلا به دلم نمیچسبه رو پاک کنم ،
https://wisgoon.com/p/118UFJGJJS/
تا به این پستم رسیدم ، یه توبه نامه از یه شهیدی بود ، ولی شهید رو نمیشناختم ، گفتم برم سرچ کنم برم ببینم اصلا کیه ، رفتم و به طرز عجیبی شوکه شدم این شهید عزیز کسیه که در عکس میبینید « شهید علیرضا محمودی پارسا »، و تا اونجایی که من میدونم ۱۳ سالش بوده!!!!!!
یه لحظه فکر کنید ۱۳ سال!!!
به عنوان یک پسر حتی به سن تکلیف هم نرسیده بود! اما توبه نامه نوشته بود !!!
شمایی که این پست رو میبینید احتمالا از ۱۳ سال بیشتر سن دارید
اما چیزی که ذهن منو درگیر کرد این بود ، که فرق ما و اونها در چیه؟
آیا آدم درست بودن نیاز به استعداد خاصی داره ؟
آیا واقعا نخبه بودن و ما نیستیم که ما مثل اون ها نشدیم؟
چی باعث میشه ما حتی سمت این چیزا نریم؟
میدونید من نه بچه آخوندم نه چیزی ، تا اونجایی که میدونم حتی بابام هم نماز نمیخونه و فقط خانواده مادریم یخورده مذهبی بودن تازه نه زیاد، قرار نیست برم بالا منبر ، ولی برام علامت سوال بزرگیه ، این که ما کی از راه نادرست خودمون خسته میشیم ، کی میخوایم تکلیف خودمون رو روشن کنیم ، مایی که خیر سرمون نماز میخونیم ، خیر سرمون توی تنها کشور شیعه رسمی بدنیا اومدیم ، کجا میخوایم بریم ؟ میخوایم تهش چیکار بکنیم؟ چرا انقدر تو حاشیه ایم؟ مگه غیر از اینه که همه ی اینا اول و آخر به نفع خودمونه ؟ مگه دنیا چی بهمون داده که هی ازش غر میزنیم مث چی هم بهش چسبیدیم؟! مگه چه آدمی توی زندگیمون بوده که بتونیم بگیم تا ابد پیشمون میمونه ؟
این تذهبون؟
بقول خدا ، دارید کجا میرید؟
به کجا چنین شتابان
فکر کنیم ، لطفا، راجب چیزی که باید
مثل همین سوال :
فرق ما و اونا چیه ؟
سلام
دیروز یا پریروز ، بطور دقیق زمانش رو یادم نیست ، داشتم بین پستام نگاه میکردم که اگر هر کدوم مشکل داره یا کلا به دلم نمیچسبه رو پاک کنم ،
https://wisgoon.com/p/118UFJGJJS/
تا به این پستم رسیدم ، یه توبه نامه از یه شهیدی بود ، ولی شهید رو نمیشناختم ، گفتم برم سرچ کنم برم ببینم اصلا کیه ، رفتم و به طرز عجیبی شوکه شدم این شهید عزیز کسیه که در عکس میبینید « شهید علیرضا محمودی پارسا »، و تا اونجایی که من میدونم ۱۳ سالش بوده!!!!!!
یه لحظه فکر کنید ۱۳ سال!!!
به عنوان یک پسر حتی به سن تکلیف هم نرسیده بود! اما توبه نامه نوشته بود !!!
شمایی که این پست رو میبینید احتمالا از ۱۳ سال بیشتر سن دارید
اما چیزی که ذهن منو درگیر کرد این بود ، که فرق ما و اونها در چیه؟
آیا آدم درست بودن نیاز به استعداد خاصی داره ؟
آیا واقعا نخبه بودن و ما نیستیم که ما مثل اون ها نشدیم؟
چی باعث میشه ما حتی سمت این چیزا نریم؟
میدونید من نه بچه آخوندم نه چیزی ، تا اونجایی که میدونم حتی بابام هم نماز نمیخونه و فقط خانواده مادریم یخورده مذهبی بودن تازه نه زیاد، قرار نیست برم بالا منبر ، ولی برام علامت سوال بزرگیه ، این که ما کی از راه نادرست خودمون خسته میشیم ، کی میخوایم تکلیف خودمون رو روشن کنیم ، مایی که خیر سرمون نماز میخونیم ، خیر سرمون توی تنها کشور شیعه رسمی بدنیا اومدیم ، کجا میخوایم بریم ؟ میخوایم تهش چیکار بکنیم؟ چرا انقدر تو حاشیه ایم؟ مگه غیر از اینه که همه ی اینا اول و آخر به نفع خودمونه ؟ مگه دنیا چی بهمون داده که هی ازش غر میزنیم مث چی هم بهش چسبیدیم؟! مگه چه آدمی توی زندگیمون بوده که بتونیم بگیم تا ابد پیشمون میمونه ؟
این تذهبون؟
بقول خدا ، دارید کجا میرید؟
به کجا چنین شتابان
فکر کنیم ، لطفا، راجب چیزی که باید
مثل همین سوال :
فرق ما و اونا چیه ؟
۱.۷k
۱۲ تیر ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۱۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.