✳ ️سردرگمی ترکیه در منطقه
✳ ️سردرگمی ترکیه در منطقه
🔹 سیاست بازی‌های خودش را دارد و در این عرصه هر کس تحمل بیشتری داشته باشد، پیروز خواهد شد. سیاست، پشت پرده هر جنگی است و در جنگ‌ها نیز هر فرماندهی که پیروز میدان شود، بالاجبار صبر و طاقت و هوشیاری بیشتری از خود نشان داده است. همانگونه که هر فرمانده برای جنگ نگاهی به آموزش، تجهیزات، موقعیت و راهبردهای اطلاعاتی و عملیاتی برای پیروزی دارد، اگر سیاستمداران نیز این موارد را در نظر نگیرند، شکست آنها حتمی خواهد بود.
🔹 مثال این روزهای ما، دولت ترکیه و به‌ویژه رئیس‌جمهور آن است. سران آنکارا بدون آنکه ارزیابی درستی نسبت به ظرفیت‌های خود برای دخالت در مسائل منطقه‌ای داشته باشد، وارد بازی‌ای پیچیده و طاقت‌فرسا شده‌اند که نتایج آن را امروز مشاهده می‌کنیم. رجب‌طیب اردوغان در طول شش سال گذشته بهترین و نزدیک‌ترین یارانش در حزب عدالت و توسعه را فدای حضور در عرصه سیاسی منطقه‌ای کرد، اما هیچ توفیقی به دست نیاورد.
🔹 پیشرفت اقتصادی ترکیه به دلیل ثبات امنیتی و سیاسی این کشور از یک‌سو و وجود بحران در کشورهای منطقه بود که باعث می‌شد حتی بجول‌ترین کالاهای تولید این کشور نیز با استفاده از زیرکی تجار ترک راهی بازارهای مصرف این کشورها شود. تراز تجاری ترکیه با عراق و سوریه تا پیش از بروز بحران‌های اخیر بالغ بر 15 میلیارد دلار به نفع اقتصاد ترک‌ها بود، اما وقتی مرزها بسته شد، اقتصادهای خورد به‌عنوان زیرساخت طبیعی توسعه نابود شدند و ترکیه دچار بیکاری فزاینده شد. ترکیه نه نفت، نه گاز و نه منابع قابلی داشت که بتواند از قِبَل آن اقتصادش را اداره کند، این کشور واردکننده مواد خام و صادرکننده کالا، به‌ویژه البسه و لوازم آرایشی، بهداشتی و برخی کالاهای مصرفی مونتاژی بود.
🔹 ترکیه با این سابقه، وارد مسابقه‌ای شده که امروز ارتش آن که دومین ارتش بزرگ ناتو به‌شمار می‌رود پشت دروازه‌های شهر الباب بیش از یک ماه است که درجا می‌زند. رئیس‌جمهور ترکیه اما این روزها مشکل دیگری دارد، آبرویی که از ارتشش در سوریه رفته است را به‌هیچ عنوان نمی‌تواند بازگرداند. ترک‌ها این روزها عصبانی هستند، ابراهیم گالن سخنگوی دولت ترکیه می‌گوید که آنکارا هر وقت اراده کند، پایگاه هوایی اینجرلیک را تعطیل خواهد کرد، این معنایی جز آن ندارد که ارتش ترکیه بیش از اندازه پشت دروازه‌های الباب معطل شده و نیاز به کمک فوری دارد که امریکایی‌ها هم با شرط و شروط خاص خود حاضر به انجام آن هستند.
🔹 پیش از این هم نوشته بودیم که ترکیه بر اساس توافقی که صورت گرفته بود نباید بیش از 15 تا 20 کیلومتر در شمال سوریه پیشروی می‌کرد و اردوغان روز جمعه به آن اعتراف کرد، اما طمعی که در جان او افتاد باعث شد تا در باتلاقی بنام الباب گیر افتاده و نه راه پیش داشته باشد، نه راه پس.
🔹 دولت ترکیه در مسیر دیگری هم دچار بحران شده است، آنکارا در مسکو توافق کرده بود که به برقراری آتش‌بس کمک کرده و تروریست‌ها را ملزم به اطاعت از آن کند، اما نه تنها در این مسیر گامی برنداشت بلکه با فرافکنی در مورد حضور نیروهای حاضر در سوریه خواستار خروج «جنگجویان خارجی» از سوریه شد که منظورش فاطمیون، زینبیون، حزب‌الله و گروه‌های مقاومت عراقی است. پاسخ این درخواست را هم علاءالدین بروجرودی در دمشق داد که کسانی که به درخواست دولت قانونی سوریه وارد این کشور شده‌اند نیازی به خروج از این کشور ندارند، بلکه طرف‌هایی که به‌صورت غیرقانونی و بدون مجوز وارد این کشور شده‌اند باید سوریه را ترک کنند، منظور این نماینده مجلس هم اشغالگری ترک‌ها در شمال سوریه است.
🔹 این روزها قافیه به‌شدت بر ترک‌ها تنگ شده و آنها نمی‌دانند که باید به کجا پناه ببرند، در قاموس آنها ترامپ هم هندوانه سر باز نکرده‌ای است که مشخص نیست سمت و جهتش به کجا خواهد بود و این سردرگمی ادامه خواهد داشت.
⭕ ️
🔹 سیاست بازی‌های خودش را دارد و در این عرصه هر کس تحمل بیشتری داشته باشد، پیروز خواهد شد. سیاست، پشت پرده هر جنگی است و در جنگ‌ها نیز هر فرماندهی که پیروز میدان شود، بالاجبار صبر و طاقت و هوشیاری بیشتری از خود نشان داده است. همانگونه که هر فرمانده برای جنگ نگاهی به آموزش، تجهیزات، موقعیت و راهبردهای اطلاعاتی و عملیاتی برای پیروزی دارد، اگر سیاستمداران نیز این موارد را در نظر نگیرند، شکست آنها حتمی خواهد بود.
🔹 مثال این روزهای ما، دولت ترکیه و به‌ویژه رئیس‌جمهور آن است. سران آنکارا بدون آنکه ارزیابی درستی نسبت به ظرفیت‌های خود برای دخالت در مسائل منطقه‌ای داشته باشد، وارد بازی‌ای پیچیده و طاقت‌فرسا شده‌اند که نتایج آن را امروز مشاهده می‌کنیم. رجب‌طیب اردوغان در طول شش سال گذشته بهترین و نزدیک‌ترین یارانش در حزب عدالت و توسعه را فدای حضور در عرصه سیاسی منطقه‌ای کرد، اما هیچ توفیقی به دست نیاورد.
🔹 پیشرفت اقتصادی ترکیه به دلیل ثبات امنیتی و سیاسی این کشور از یک‌سو و وجود بحران در کشورهای منطقه بود که باعث می‌شد حتی بجول‌ترین کالاهای تولید این کشور نیز با استفاده از زیرکی تجار ترک راهی بازارهای مصرف این کشورها شود. تراز تجاری ترکیه با عراق و سوریه تا پیش از بروز بحران‌های اخیر بالغ بر 15 میلیارد دلار به نفع اقتصاد ترک‌ها بود، اما وقتی مرزها بسته شد، اقتصادهای خورد به‌عنوان زیرساخت طبیعی توسعه نابود شدند و ترکیه دچار بیکاری فزاینده شد. ترکیه نه نفت، نه گاز و نه منابع قابلی داشت که بتواند از قِبَل آن اقتصادش را اداره کند، این کشور واردکننده مواد خام و صادرکننده کالا، به‌ویژه البسه و لوازم آرایشی، بهداشتی و برخی کالاهای مصرفی مونتاژی بود.
🔹 ترکیه با این سابقه، وارد مسابقه‌ای شده که امروز ارتش آن که دومین ارتش بزرگ ناتو به‌شمار می‌رود پشت دروازه‌های شهر الباب بیش از یک ماه است که درجا می‌زند. رئیس‌جمهور ترکیه اما این روزها مشکل دیگری دارد، آبرویی که از ارتشش در سوریه رفته است را به‌هیچ عنوان نمی‌تواند بازگرداند. ترک‌ها این روزها عصبانی هستند، ابراهیم گالن سخنگوی دولت ترکیه می‌گوید که آنکارا هر وقت اراده کند، پایگاه هوایی اینجرلیک را تعطیل خواهد کرد، این معنایی جز آن ندارد که ارتش ترکیه بیش از اندازه پشت دروازه‌های الباب معطل شده و نیاز به کمک فوری دارد که امریکایی‌ها هم با شرط و شروط خاص خود حاضر به انجام آن هستند.
🔹 پیش از این هم نوشته بودیم که ترکیه بر اساس توافقی که صورت گرفته بود نباید بیش از 15 تا 20 کیلومتر در شمال سوریه پیشروی می‌کرد و اردوغان روز جمعه به آن اعتراف کرد، اما طمعی که در جان او افتاد باعث شد تا در باتلاقی بنام الباب گیر افتاده و نه راه پیش داشته باشد، نه راه پس.
🔹 دولت ترکیه در مسیر دیگری هم دچار بحران شده است، آنکارا در مسکو توافق کرده بود که به برقراری آتش‌بس کمک کرده و تروریست‌ها را ملزم به اطاعت از آن کند، اما نه تنها در این مسیر گامی برنداشت بلکه با فرافکنی در مورد حضور نیروهای حاضر در سوریه خواستار خروج «جنگجویان خارجی» از سوریه شد که منظورش فاطمیون، زینبیون، حزب‌الله و گروه‌های مقاومت عراقی است. پاسخ این درخواست را هم علاءالدین بروجرودی در دمشق داد که کسانی که به درخواست دولت قانونی سوریه وارد این کشور شده‌اند نیازی به خروج از این کشور ندارند، بلکه طرف‌هایی که به‌صورت غیرقانونی و بدون مجوز وارد این کشور شده‌اند باید سوریه را ترک کنند، منظور این نماینده مجلس هم اشغالگری ترک‌ها در شمال سوریه است.
🔹 این روزها قافیه به‌شدت بر ترک‌ها تنگ شده و آنها نمی‌دانند که باید به کجا پناه ببرند، در قاموس آنها ترامپ هم هندوانه سر باز نکرده‌ای است که مشخص نیست سمت و جهتش به کجا خواهد بود و این سردرگمی ادامه خواهد داشت.
⭕ ️
۲.۱k
۰۶ بهمن ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.