بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
ابتدا به این نکته مهم باید توجه داشت که چه در میان اهل تشیع و چه در میان اهل تسنن، کسانی که درس فقه نخوانده و به درجه اجتهاد نرسیده و فقیه نشده‌اند، در احکام باید از فقه خود تبعیت نمایند، مگر در مواردی که علم یافته و امر بر آنان روشن و مسجل شده است. چنان که وجوب نمازهای یومیه، یا تعداد رکعات آن، بر همه مسلم است و به رغم آن که از احکام می‌باشد، کسی در این احکام از مجتهد و فقیهی تقلید نمی‌نماید.
بنابراین، تفاوت‌های فقهی در احکام، مسئله‌ای است که باید فقها به آن بپردازند، نه این که در فضای مجازی طرح شده و به چالش کشانده شوند که البته همیشه مقصود، چیز دیگری مانند تشدید اخلاف یا بدبینی نسبت به مسلمانی یک دیگر و بوده است.
الف) - اما در پاسخ این که پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، چگونه اقامه نماز می‌نمودند؟ دو راه بیشتر وجود ندارد، یا باید کسی خودش دیده باشد، یا اگر ندیده، به گفتار و شهادت کسی که دیده و خودش انسان علیم، حکیم، مؤمن، متقی، موثق و صدیقی می‌باشد، رجوع نماید.
بنابراین، هم شخصیت‌هایی چون امیر المؤمنین، فاطمه الزهراء، امام حسن و امام حسین علیهم السلام ایشان را درک کردند و چگونگی اقامه نمازشان را دیده‌اند و هم برخی از صحابه. پس تکلیف روشن است.
ب) - شاید بتوان گفت مهم‌ترین تفاوت شکل نماز شیعه و سنی، در همان باز بودن یا بستن دست‌ها به هنگام قیام می‌باشد.
دستور تکتف بستن دست در نماز، توسط خلیفه دوم عمر صادر گردید. پس برای هر کسی این پرسش مطرح می‌شود که مردم تا آن زمان چگونه نماز می خواندند.
اگر رسول خدا صلوات الله علیه و آله نیز دست بسته نماز می خواندند، پس این دستور جدید چه جایگاهی داشت؟!
ج) - عمر نیز نگفته است که ایشان چنین نماز می‌خواندند، بلکه دستور داد از این به بعد، اینگونه که من می‌گویم نماز بخوانید!
د) - دست روی دست گذاشتن در موقع نماز در هیچ یک از مذاهب اسلامی واجب نیست. شافعی، حنفیه و حنابله تکتف را مستحب می‌دانند و مالکیه دست باز بودن را بهتر از دست بسته بودن می‌دانند (الفقه علي المذاهب الخمسه - مغنيه - ص 109)(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
ابتدا به این نکته مهم باید توجه داشت که چه در میان اهل تشیع و چه در میان اهل تسنن، کسانی که درس فقه نخوانده و به درجه اجتهاد نرسیده و فقیه نشده‌اند، در احکام باید از فقه خود تبعیت نمایند، مگر در مواردی که علم یافته و امر بر آنان روشن و مسجل شده است. چنان که وجوب نمازهای یومیه، یا تعداد رکعات آن، بر همه مسلم است و به رغم آن که از احکام می‌باشد، کسی در این احکام از مجتهد و فقیهی تقلید نمی‌نماید.
بنابراین، تفاوت‌های فقهی در احکام، مسئله‌ای است که باید فقها به آن بپردازند، نه این که در فضای مجازی طرح شده و به چالش کشانده شوند که البته همیشه مقصود، چیز دیگری مانند تشدید اخلاف یا بدبینی نسبت به مسلمانی یک دیگر و بوده است.
الف) - اما در پاسخ این که پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، چگونه اقامه نماز می‌نمودند؟ دو راه بیشتر وجود ندارد، یا باید کسی خودش دیده باشد، یا اگر ندیده، به گفتار و شهادت کسی که دیده و خودش انسان علیم، حکیم، مؤمن، متقی، موثق و صدیقی می‌باشد، رجوع نماید.
بنابراین، هم شخصیت‌هایی چون امیر المؤمنین، فاطمه الزهراء، امام حسن و امام حسین علیهم السلام ایشان را درک کردند و چگونگی اقامه نمازشان را دیده‌اند و هم برخی از صحابه. پس تکلیف روشن است.
ب) - شاید بتوان گفت مهم‌ترین تفاوت شکل نماز شیعه و سنی، در همان باز بودن یا بستن دست‌ها به هنگام قیام می‌باشد.
دستور تکتف بستن دست در نماز، توسط خلیفه دوم عمر صادر گردید. پس برای هر کسی این پرسش مطرح می‌شود که مردم تا آن زمان چگونه نماز می خواندند.
اگر رسول خدا صلوات الله علیه و آله نیز دست بسته نماز می خواندند، پس این دستور جدید چه جایگاهی داشت؟!
ج) - عمر نیز نگفته است که ایشان چنین نماز می‌خواندند، بلکه دستور داد از این به بعد، اینگونه که من می‌گویم نماز بخوانید!
د) - دست روی دست گذاشتن در موقع نماز در هیچ یک از مذاهب اسلامی واجب نیست. شافعی، حنفیه و حنابله تکتف را مستحب می‌دانند و مالکیه دست باز بودن را بهتر از دست بسته بودن می‌دانند (الفقه علي المذاهب الخمسه - مغنيه - ص 109)(ادامه دارد...)
۱۹۷
۲۹ آذر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.