هرچی بزرگتر شدم آدم های اطرافم هم به اندازه بزرگ شدن من ت

هرچی بزرگتر شدم آدم های اطرافم هم به اندازه بزرگ شدن من تغییر کردن. نمیدونم....آدمهایی که میشناختم دیگه اون آدما نیستن،آدما دورو شدن،سرد شدن و خودخواه،آدمهایی از جنس دروغ...کاش آدما مثل قبل بودن.پاک،ساده،خوشحال. کاش دنیا مثل دوران بچگیمون بود که تنها تلخی زندگیمون شربتای سرما خوردگی بود و از دنیای اطرافمون خبر نداشتیم. شاید من فکر کنم دنیا و آدما تغییر کردن شاید همیشه همینجوری بودن، فقط چون بچه بودیم نمیفهمیدیم.! یعنی تا بوده دنیا همین بوده؟! پس کی مردم خوش بودن؟کی دنیا خوب بوده؟
چرا کسی تلاش نمیکنه دنیا بهتر شه؟دنیا بده آدما دیگه چرا؟!

'بخشی از دست نوشته های خودم'