💠 دروغ های دشمن شادکن برای یک مشت رأی 💠

روزنامه کيهان 1403/04/13 / اخبار ویژه

💠 دروغ‌های دشمن شادکن برای یک مشت رأی 💠

سرویس سیاسی- از زمان انتخابات یازدهم ریاست جمهوری ایران در سال 1392 سنت بدی در تبلیغات و رقابت‌های انتخاباتی بنا نهاده شد که بیش از هر چیز منافع ملی و جایگاه کشور در سطح بین‌الملل را هدف قرار می‌داد. این روش و سنت ناپسند که ابتدا و به شکل جدی از سوی روحانی پایه‌گذاری شد و در رقابت‌های انتخاباتی بعدی نیز توسط طیف وابسته به وی و همچنین مدعیان اصلاحات پیگیر می‌شد، با تلقی جذب رای افراد به واسطه حمله به رقیب و به قیمت زیر پا گذاشتن دستاوردهای نظام و انقلاب، ناجوانمردانه‌ترین و خائنانه‌ترین روش در رقابت‌های انتخاباتی است. هر عقل سلیمی بر این نکته صحه دارد که در هنگام رویارویی با طرفی که به دنبال سهم‌خواهی بیشتر است یا هنگام ورود به یک مذاکره یا ورود به یک درگیری، خالی نشان دادن دست‌ها، ابلهانه‌ترین کار ممکن به شمار می‌آید. عجیب‌تر اینکه در سال 92 و در اولین سال دولت یازدهم، همت رئیس‌جمهور وقت حسن روحانی بر تکرار دروغ‌هایی همچون خزانه خالی و سیلوهای خالی و هرچه ضعیف‌تر نشان دادن کشور در زمانی بود که مذاکرات هسته‌ای به مرور آغاز شده و کشور به سمت توافق پیش می‌رفت. چنین عملکردی در نهایت به امتیازگیری بیشتر طرف مقابل و عقب‌نشینی‌های پی‌در‌پی دولت یازدهم در برجام ختم و ضرری هنگفت را بر منافع ملی و ابزارهای قدرت کشور همچون صنعت هسته‌ای وارد آورد. امروز نیز همین افراد و همین دیدگاه ضد منافع ملی با تسلط بر مسعود پزشکیان و ستاد وی، مجددا با دروغ‌های دشمن شادکن و سیگنال‌های ضعف، با ترجیح منافع جناحی و شخصی بر منافع ملی بازهم در حال فراهم کردن شرایطی هستند که حتی اگر در انتخابات 15 تیر پیروز شوند، شرایط را برای خود در روابط بین‌المللی با دنیا سخت‌تر می‌کنند. حساس کردن جامعه به FATF و تکرار اشتباه بزرگ‌نمایی برجام در طی رقابت‌های انتخاباتی اخیر یکی از محورهایی که ستاد و مشاورین مسعود پزشکیان برای وی که به اذعان خود هیچ دید کارشناسی در این موضوع ندارد تجویز کردند، مطرح کردن بحث FATF و دروغ‌بافی در این حوزه به قصد حمله به رقیب یعنی سعید جلیلی بوده است. نگاهی کوتاه به افکار عمومی، رسانه‌ها و جراید در طی سال‌های اخیر نشان می‌دهد که بحث FATF در طی سال‌های اخیر اهمیت خاصی در بین افکار عمومی، تاجران و همچنین متخصصین در بحث روابط بین‌الملل و تجارت و اقتصاد سیاسی بین‌الملل نداشته و روند رو به رشد تبادلات در بین جبهه جدید قدرت جهانی همچون بریکس و شانگهای نشانگر این است که توجیه و بهانه همیشگی مسئولان سیاست خارجی و اقتصادی دولت روحانی در موضوع FATF بی‌اساس بوده و دولت شهید رئیسی بدون FATF نیز توانست روند کاهشی مبادلات و تجارت ایران در دوران دولت پیشین را به فاز افزایشی تغییر دهد. این حساسیت بخشی بی‌مورد درباره FATF در سطح جامعه، به عنوان سیگنال ضعف به طرف‌های بیگانه و القای تاثیرگذاری در نهایت به اطمینان خاطر دشمنان و رقبا درباره تاثیر فشار‌ها منجر شده و آنها را در ادامه فشارهای حداکثری و عدم بازگشت به میز مذاکره ترغیب می‌کند. این دقیقا همانند روندی که در برجام و دوران پس از خروج آمریکا از برجام در دولت روحانی طی شد و در نهایت منجر به درماندگی دولت در فروش نفت و افت شدید تجارت جهانی ایران شد. جلیلی در دوره خودش می‌گفت عضو FATF شویم، اما در دولت دیگر مخالفت می‌کرد مدعیان اصلاحات و برجامیون ستاد پزشکیان در روزهای گذشته به‌شدت بر این گزاره پافشاری می‌کنند که«FATF تقصیر دولت دهم و جلیلی است». کتمان کردن واقعیت و تفسیر وارونه از روند‌های طی شده یکی از متداول‌ترین روش‌های ستاد پزشکیان به شمار می‌آید. آنان هیچ‌گاه به این اشاره نمی‌کنند که در دولت دهم ادعای سازوکار FATF برای قرار دادن ایران در لیست حامی تروریسم تنها به دلیل این بود که ایران قانونی داخلی در موضوع مقابله با تروریسم ندارد و به همین دلیل دولت دهم در واکنش به این اتهام‌زنی، لایحه‌ای تنظیم کرده و آن را تقدیم مجلس می‌کند. نکته قابل توجه اینجاست که این لایحه مطابق قانون اساسی و شرع بوده و هیچ تعهدی نسبت به FATF ایجاد نکرده بود. ولی در مقابل در روندی کاملا غیرقانونی و غیرشفاف در دولت یازدهم «علی طیب‌نیا» وزیر وقت اقتصاد در سال ۹۵ به طور پنهانی از سوی دولت ایران متعهد می‌شود که ۴۱ بند مربوط به دستورات FATF را آن هم بدون اطلاع مجلس اجرا کند! اما ۴ بند از ۳۷ بند مذکور مربوط به تغییر قوانین است و اینجاست که دولت مجبور می‌شود که این ۴ بند را در قالب لایحه تنظیم کرده و که نهایتا به لوایح چهارگانه مرتبط با پیوستن به FATF ختم می‌شود.