چشمانت را از ياد برده ام

چشمانت را از ياد برده ام
با خاطرات مبهمم از تو
چنان آميخته ام
كه گلی با عطرش !

می زيم
با دردی چونان زخم !
اگر بر من دست كشی
بی شك آسيبی ترميم ناپذير خواهيم زد !
نوازشهايت مرا در بر می گيرد
چونان چون پيچكهای بالارونده بر ديوارهای افسردگی !

من عشقت را فراموش كرده ام
اما هنوز
پشت هر پنجره ای
چون تصويری گذرا
می بينمت !
به خاطر تو
عطر سنگين تابستان
عذابم می دهد !
به خاطر تو
ديگر بار
به جستجوی آرزوهای خفته برمی آيم...