بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
در آیه بعد، تصریح می‌نماید و تذکر می‌دهد که خواست خدا، همین‌طوری و بی‌دلیل و حکمت نیست؛ بلکه او به انسان عقل موهبت نموده که به نور علم می‌بیند و دو کتاب خلقت و وحی را نیزپیش روی انسان گشوده و برایش معلمان و مربیان نیز قرار داده است، پس کسی که نمی خواهد از نعمت عقل بهره ببرد، هدایت نشده و ایمان نمی‌آورد.
به آیۀ مبارکۀ - لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ - در دین هیچ اجبار بدآمدنی نیست، با همین برداشت غلط، تفسیر به رأی و البته تقطیع، بیشتر استناد می‌کنند و حتی بقیه آیه را را نیز نمی‌خوانند که فرمود: قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ - همان راه رشد از گمراهی کاملاً روشن و تبیین شد (سوره بقره بخشی از آیه 256) - یعنی هم را رشد و کمال روشن شده و هم به تو قوای شناختی داده شده، و هم معلم و مربی داری، پس نیازی به اجبار نیست.
در آیات دیگری نیز تصریح شده که نه ابلیس لعین و سایر شیاطین جنّ و انس می‌توانند انسان را به زور کافر، مشرک، منافق، فاسق و گناهکار کنند - و نه رسول اکرم صلوات الله علیه و آله، و بالتبع سایر امامان علیهم السلام، ناصحان و می‌توانند مردم را به زور و جبر، مؤمن کنند. چنان که به پیامبر اعظمش فرمود: فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ - پس تو تذکر بده، که همان تو تذکر دهنده و یاد آوری کننده ای (21)
لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ - و تو بر آنان تسلطی نداری.(22)(سوره غاشیه آیه21 و 22)
اما این مباحث، همه در حوزۀ دین و ایمان، یعنی اعتقادات قلبی می‌باشد، نه در حوزۀ شرع یا همان قوانین و احکام که در تمام دنیا ضمانت اجرایی داشته و دارد و متخلفین را از تذکر و جریمه گرفته، تا زندان و تبعید و حتی اعدام، مجازات می‌کنند.
کسی نمی‌تواند یک ایرانی، یک امریکایی یا اروپایی، یا یک چینی و روسی را مجبور به دین و ایمان نماید، چنان که کسی نمی‌تواند آنها را مجبور به کفر و شرک نماید؛ چنان که حتی اگر کسی تحت فشار یا شکنجه قرار گیرد و یا حتی برای نفاق اظهار ایمان یا کفر نماید؛ باز اعتقادات قلبی‌اش، غیر قابل نفوذ و تغییر جبری می‌باشد.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
در آیه بعد، تصریح می‌نماید و تذکر می‌دهد که خواست خدا، همین‌طوری و بی‌دلیل و حکمت نیست؛ بلکه او به انسان عقل موهبت نموده که به نور علم می‌بیند و دو کتاب خلقت و وحی را نیزپیش روی انسان گشوده و برایش معلمان و مربیان نیز قرار داده است، پس کسی که نمی خواهد از نعمت عقل بهره ببرد، هدایت نشده و ایمان نمی‌آورد.
به آیۀ مبارکۀ - لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ - در دین هیچ اجبار بدآمدنی نیست، با همین برداشت غلط، تفسیر به رأی و البته تقطیع، بیشتر استناد می‌کنند و حتی بقیه آیه را را نیز نمی‌خوانند که فرمود: قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ - همان راه رشد از گمراهی کاملاً روشن و تبیین شد (سوره بقره بخشی از آیه 256) - یعنی هم را رشد و کمال روشن شده و هم به تو قوای شناختی داده شده، و هم معلم و مربی داری، پس نیازی به اجبار نیست.
در آیات دیگری نیز تصریح شده که نه ابلیس لعین و سایر شیاطین جنّ و انس می‌توانند انسان را به زور کافر، مشرک، منافق، فاسق و گناهکار کنند - و نه رسول اکرم صلوات الله علیه و آله، و بالتبع سایر امامان علیهم السلام، ناصحان و می‌توانند مردم را به زور و جبر، مؤمن کنند. چنان که به پیامبر اعظمش فرمود: فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ - پس تو تذکر بده، که همان تو تذکر دهنده و یاد آوری کننده ای (21)
لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ - و تو بر آنان تسلطی نداری.(22)(سوره غاشیه آیه21 و 22)
اما این مباحث، همه در حوزۀ دین و ایمان، یعنی اعتقادات قلبی می‌باشد، نه در حوزۀ شرع یا همان قوانین و احکام که در تمام دنیا ضمانت اجرایی داشته و دارد و متخلفین را از تذکر و جریمه گرفته، تا زندان و تبعید و حتی اعدام، مجازات می‌کنند.
کسی نمی‌تواند یک ایرانی، یک امریکایی یا اروپایی، یا یک چینی و روسی را مجبور به دین و ایمان نماید، چنان که کسی نمی‌تواند آنها را مجبور به کفر و شرک نماید؛ چنان که حتی اگر کسی تحت فشار یا شکنجه قرار گیرد و یا حتی برای نفاق اظهار ایمان یا کفر نماید؛ باز اعتقادات قلبی‌اش، غیر قابل نفوذ و تغییر جبری می‌باشد.(ادامه دارد...)
۷۴۳
۰۲ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.