بزرگان افتخار

#بزرگان#افتخار
بزیست فروزان یا ابوعلی منصور اخترشناس بزرگ ایرانی است.
او در اصل از اهالی طبرستان بود که به بغداد مهاجرت کرد و در خدمت فضل بن سهل که از وزیران نامدار ایرانی بود، درآمد.وی در رصدی که در سال ۲۱۵ هجری قمری، گروهی از اخترشناسان به دستور مامون انجام دادند شرکت داشت و بزرگ منجمان به شمار می‌آمد. گروهی از ریاضیدانان برجسته از جمله خوارزمی بر این کار نظارت داشتند. وی سرپرست گروه‌هایی نجومی بود که با رصد محیط زمین را یافتند.
تنها اثر نجومی وی، زیج ممتحن است.او نیز مانند بسیاری از همکاران خود، نتایج حاصل از رصدهای خود به همراه عده‌ای از منجمان را در زیجی در رصدخانهٔ شماسیهٔ بغداد گرد آورد که نسخه‌ای از آن در دست است. پژوهش‌هایی که در بارهٔ این زیج به عمل آمده است، نشان می‌دهد که منصور محاسبهٔ ماه‌گرفتگی و خورشیدگرفتگی، از روشی تقریبی استفاده کرده است که آثار بطلمیوس در آن دیده نمی‌شود. در ۸۲۹ - ۸۳۰ در بغداد به رصدهای نجومی پرداخت و کتاب‌های متعددی در نجوم نوشت او در حدود ۸۳۱ میلادی درگذشت و در حلب سوریه به خاک سپرده شد.