ماه ها از ان اتفاق گذشت.

ماه ها از ان اتفاق گذشت.
ویریا من را به جایگاه اولم برد.تمیز کردن پله ها و شستن لباس ها...ولی من هم مشکلی نداشتم.من و ویریا دیگر قطع ارتباطی که نداشته‌ایم کردیم.نه صحبتی نه رابطه‌ای.ویریا دیگر مرا مانند بقیه کارکنان میدانست...



در حال تمیز کردن پله ها بودم تا اینکه دیدم پسری بلند و خوش هیکلی که مانند خودمان خدمتگذار این قصر بود با عجله از طبقه بالا امد.محکم به سطل اب خورد و تمامیه زحماتم را هیچ کرد.
بلند شدم و از یقه‌اش گرفتم*
_ببین من ساعت ها وقت گذاشتم برای تمیز کردن و خشک کردن این مردشور مونده ها اونوقت تو‌...

ابهتی که داشت حرفم و قطع کرد.
_خودم تمیزش میکنم...

گوشه‌ای نشستم و دستم و گذاشتم زیر چونه هام.بعد از اینکه پله هارو و تمیز کرد.دسمال و سطل و گذاشت کنار پاهام.و بعد با لبخندی از پله ها پایین رفت.از پله ها پایین رفتم .پاهام به هم پیچ خورد و افتادم.کفشی مثل.... مثل
_اقای ویریا!عذر میخام

اقای ویریا چیزی نمیگه و از پله ها بالا میره‌.
بعد از تمام شدن کارهایم به حیاط عمارت میرم و روی پله ها میشینم.
نفس عمیقی میکشم.
مرد پستچی وارد حیاط شد و نامه ای به دستم داد*
_این نامه برای کوانتاست!

نامه را محکم گرفتم و تشکر کردم.


_کوانتا! امیدوارم حالت خوب باشد...وضعیت خوبی نداریم...پدر تمامیه پول هایی که برای ما فرستاده بودی و روی شرط بندی باخت.حتی اکه کمی هم میموند برای خودش نوشیدنی میخرید.پدر روزانه دو شیشه نوشیدنی تمام میکند و بعد از شروع به شکستن ظرف ها میکند...از طرف یونگ می برای کوانتا.


اشک در چشمانم حلقه زد.