ازدواج اجباری
ازدواج اجباری
پارت ۱۱
_پاشو بیا پایین یه چیزی بده بخوریم
_ هوی تو کلات بیشعور مگه من اشپزتم خودت یه چیزی درست کن و کوفت کن بچه پررو انگار داره با کارگرش حرف میزنه
-مگه دروغ میگم؟
با صداش که کنار گوشم بود پریدم هوا با گیجی نگاش کردم
-هان؟
-فکر کردی من واقعا عاشقتم که باهات عروسی کردم نه کوچولو تو فقط واسم مثل یه اسباب بازی میمونی کامران به هیچ دختری دل نمی بنده یعنی هنوز اینقد احمق نشده که به دخترا اعتماد کنه حالام پاشو یه چیزی درس کنم بخورم با بداخلاقی جوابشو دادم
-من اشپزی بلد نیستم
-ااااا،ولی بابات که خیلی از دست پختت تعریف میکردالکی تعریف میکرد
شونش و انداخت بالا و
گفت پس از گشنگش بمیر عروسک
برو بابا دلت خوشه !هان پس الان فهمیدم اسم جناب کامرانه عجب کشفی کردم برو بابا دلت خوشه خوبه خودش گفت اسمش کامران حالا هرچی بره به جهنم اخخخخخخخخخخخخخخخخخ که چقد خوابم میومد رفتم رو تخت دراز کشیدم وای که چقده نرم بود به سه نرسیده خوابم برد
با احساس حرکت چیزی رو صورتم از خواب بیدار شدم با گیجی به اطرافم نگاه کردم با دیدن عزراییل یا همون کامران بالای سرم به خودم اومدم و سریع اخم کردم
-هان به چی نگاه میکنی؟
-به تو چه دارم به اسباب بازی جدیدم نگاه میکنم
-من اسباب بازی تو نیستم
-چرا هستی چون من تورو از بابات خریدم
-خفه شو
-هوی هوی مراقب حرف زدنت باش وگرنه میگیرم لهت میکنم
_ اگه مرد بودی هی زورت و به رخ من نمی کشیدی
یه لبخند بدجنسانه ای بهم زد
-در مردیم که شکی نیست میخوای بهت نشون بدم
چشام و از شدت خشم بستم و از روی تخت بلند شدم
-ااا،کجا رفتی تازه میخواستم بهت ثابت کنم مردیم فقط به زورم نیست
بعدم شروع کرد به خندیدن
-رو اب بخندی نمکدون
هنوز لباسای بیرونم تنم بود حتی شالمم در نیاورده بودم رفتم تو اشپزخونه صدای شکمم بلند شده بود ای کوفتتتتتتتتتتتت بخوری ظرفای یه بار مصرف خالی که معلوم بود
اقا از بیرون واسه خودشون غذا گرفتن روی میز نهار خوری بود در یخچال و باز کردم خدارو شکر توش همه چیز بود بعد اینکه یه چیزی خوردم بدون توجه بهش رامو گرفتم و رفتم بالا شب شده بود و
موقع خواب قلبم داشت از جا کنده می شد وای خدایا خودمو دست تو میسپارم این پسره نیاد کرم بریزه با باز شدن در دیگه فکر کنم دیگه سکته هرو زدم یه گوشه تخت کز کرده بودم کامران بدون توجه بهم تی شرتش و در اورد و بایه شلوارک روی تخت دراز کشید وقتی دید من هنوزم با لباس بیرون نشستم و تکون نمیخورم با تعجب تکونم داد و گفت
-هوی زنده ای؟
-هوی تو کلات تا حلوای تورو نخورم نمی میرم
نظتون
پارت ۱۱
_پاشو بیا پایین یه چیزی بده بخوریم
_ هوی تو کلات بیشعور مگه من اشپزتم خودت یه چیزی درست کن و کوفت کن بچه پررو انگار داره با کارگرش حرف میزنه
-مگه دروغ میگم؟
با صداش که کنار گوشم بود پریدم هوا با گیجی نگاش کردم
-هان؟
-فکر کردی من واقعا عاشقتم که باهات عروسی کردم نه کوچولو تو فقط واسم مثل یه اسباب بازی میمونی کامران به هیچ دختری دل نمی بنده یعنی هنوز اینقد احمق نشده که به دخترا اعتماد کنه حالام پاشو یه چیزی درس کنم بخورم با بداخلاقی جوابشو دادم
-من اشپزی بلد نیستم
-ااااا،ولی بابات که خیلی از دست پختت تعریف میکردالکی تعریف میکرد
شونش و انداخت بالا و
گفت پس از گشنگش بمیر عروسک
برو بابا دلت خوشه !هان پس الان فهمیدم اسم جناب کامرانه عجب کشفی کردم برو بابا دلت خوشه خوبه خودش گفت اسمش کامران حالا هرچی بره به جهنم اخخخخخخخخخخخخخخخخخ که چقد خوابم میومد رفتم رو تخت دراز کشیدم وای که چقده نرم بود به سه نرسیده خوابم برد
با احساس حرکت چیزی رو صورتم از خواب بیدار شدم با گیجی به اطرافم نگاه کردم با دیدن عزراییل یا همون کامران بالای سرم به خودم اومدم و سریع اخم کردم
-هان به چی نگاه میکنی؟
-به تو چه دارم به اسباب بازی جدیدم نگاه میکنم
-من اسباب بازی تو نیستم
-چرا هستی چون من تورو از بابات خریدم
-خفه شو
-هوی هوی مراقب حرف زدنت باش وگرنه میگیرم لهت میکنم
_ اگه مرد بودی هی زورت و به رخ من نمی کشیدی
یه لبخند بدجنسانه ای بهم زد
-در مردیم که شکی نیست میخوای بهت نشون بدم
چشام و از شدت خشم بستم و از روی تخت بلند شدم
-ااا،کجا رفتی تازه میخواستم بهت ثابت کنم مردیم فقط به زورم نیست
بعدم شروع کرد به خندیدن
-رو اب بخندی نمکدون
هنوز لباسای بیرونم تنم بود حتی شالمم در نیاورده بودم رفتم تو اشپزخونه صدای شکمم بلند شده بود ای کوفتتتتتتتتتتتت بخوری ظرفای یه بار مصرف خالی که معلوم بود
اقا از بیرون واسه خودشون غذا گرفتن روی میز نهار خوری بود در یخچال و باز کردم خدارو شکر توش همه چیز بود بعد اینکه یه چیزی خوردم بدون توجه بهش رامو گرفتم و رفتم بالا شب شده بود و
موقع خواب قلبم داشت از جا کنده می شد وای خدایا خودمو دست تو میسپارم این پسره نیاد کرم بریزه با باز شدن در دیگه فکر کنم دیگه سکته هرو زدم یه گوشه تخت کز کرده بودم کامران بدون توجه بهم تی شرتش و در اورد و بایه شلوارک روی تخت دراز کشید وقتی دید من هنوزم با لباس بیرون نشستم و تکون نمیخورم با تعجب تکونم داد و گفت
-هوی زنده ای؟
-هوی تو کلات تا حلوای تورو نخورم نمی میرم
نظتون
۱.۴k
۲۱ تیر ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.