اجدادی که از آب سردرآوردند !
اجدادی که از آب سردرآوردند !
385 میلیون سال پیش چه اتفاقی افتاد که از آب به خشکی انتقال پیدا کردیم ؟
دانشمندان در مطالعات خود دریافتند که تکامل چشم‌ها در جانوران، باعث خروج آنها از آب و انتقال نسل این جانوران به خشکی‌ها شده است.
در اواسط دوره «دونین» که به حدود 385 میلیون سال پیش برمی‌گردد، اجداد اولیه ما نخستین گام‌های حیاتی خود را بیرون از آب برداشتند و قدم بر سرزمین خشکی نهادند.
تمام مهره‌داران چهارپا شامل پستانداران، خزندگان، پرندگان و دوزیستان از گروهی موسوم به چهارپایان منشأ می‌گیرند که آنها نیز پیش از خروج از آب به خشکی از ماهی‌ها تکامل یافته‌اند.
محققان 59 فسیل را مورد مطالعه قرار دادند که به همان زمان و دوران بعد از انتقال چهارپایان از آب به خشکی بازمی‌گردد که به ویژه روی اندازه کاسه چشم و اندازه بلندی سر تمرکز دارد.
حدود 12 میلیون سال قبل از انتقال از آب به خشکی، متوسط اندازه کاسه چشم حدود 13 میلی‌متر بود اما تا آن زمان، این جانوران سرانجام از آب به خشکی منتقل شده بودند و اندازه آن حدودا سه برابر شده بود و به 36 میلی‌متر رسیده بود.
به گفته محققان، چشم‌های بزرگ‌تر هیچ امتیازی از نظر تکاملی در زیر آب ندارند و تنها تا حد بسیار ناچیزی محدوده بینایی را بیشتر می‌کند. آنها با فعال کردن شبیه‌سازهای کامپیوتری محیط‌های مختلف بینایی شامل آزمایش در آب شفاف و کدر در نور روز و خارج از آب در حالت روز و شب دریافتند که چشم‌های بزرگ‌تر در خارج از آب 70 برابر بیشتر قابلیت مشاهده دارد.
بنابراین، تا زمانی که اندازه چشم‌ها سه برابر شده بود، جانوران فضایی به طور بصری می‌توانستند از خارج از آب تا یک میلیون برابر بهتر اوضاع را کنترل کنند. در واقع، چشم‌های بزرگ‌تر در داخل آب به دلیل محدود شدن دید مستقیم جانور فاقد ارزش است. اما همین چشم بزرگ وقتی که جانور از آب خارج می‌شود اهمیت بالایی پیدا می‌کند.
مترجم: ندا اظهری
http://www.pnas.org/lookup/doi/10.1073/pnas.1615563114
385 میلیون سال پیش چه اتفاقی افتاد که از آب به خشکی انتقال پیدا کردیم ؟
دانشمندان در مطالعات خود دریافتند که تکامل چشم‌ها در جانوران، باعث خروج آنها از آب و انتقال نسل این جانوران به خشکی‌ها شده است.
در اواسط دوره «دونین» که به حدود 385 میلیون سال پیش برمی‌گردد، اجداد اولیه ما نخستین گام‌های حیاتی خود را بیرون از آب برداشتند و قدم بر سرزمین خشکی نهادند.
تمام مهره‌داران چهارپا شامل پستانداران، خزندگان، پرندگان و دوزیستان از گروهی موسوم به چهارپایان منشأ می‌گیرند که آنها نیز پیش از خروج از آب به خشکی از ماهی‌ها تکامل یافته‌اند.
محققان 59 فسیل را مورد مطالعه قرار دادند که به همان زمان و دوران بعد از انتقال چهارپایان از آب به خشکی بازمی‌گردد که به ویژه روی اندازه کاسه چشم و اندازه بلندی سر تمرکز دارد.
حدود 12 میلیون سال قبل از انتقال از آب به خشکی، متوسط اندازه کاسه چشم حدود 13 میلی‌متر بود اما تا آن زمان، این جانوران سرانجام از آب به خشکی منتقل شده بودند و اندازه آن حدودا سه برابر شده بود و به 36 میلی‌متر رسیده بود.
به گفته محققان، چشم‌های بزرگ‌تر هیچ امتیازی از نظر تکاملی در زیر آب ندارند و تنها تا حد بسیار ناچیزی محدوده بینایی را بیشتر می‌کند. آنها با فعال کردن شبیه‌سازهای کامپیوتری محیط‌های مختلف بینایی شامل آزمایش در آب شفاف و کدر در نور روز و خارج از آب در حالت روز و شب دریافتند که چشم‌های بزرگ‌تر در خارج از آب 70 برابر بیشتر قابلیت مشاهده دارد.
بنابراین، تا زمانی که اندازه چشم‌ها سه برابر شده بود، جانوران فضایی به طور بصری می‌توانستند از خارج از آب تا یک میلیون برابر بهتر اوضاع را کنترل کنند. در واقع، چشم‌های بزرگ‌تر در داخل آب به دلیل محدود شدن دید مستقیم جانور فاقد ارزش است. اما همین چشم بزرگ وقتی که جانور از آب خارج می‌شود اهمیت بالایی پیدا می‌کند.
مترجم: ندا اظهری
http://www.pnas.org/lookup/doi/10.1073/pnas.1615563114
۱.۱k
۲۱ مرداد ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.