3سوره والفجر15-20(نکته ها)
3سوره والفجر15-20(نکته ها)
فَأَمَّا الْإِنْسانُ إِذا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ «15» وَ أَمَّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهانَنِ «16» کَلَّا بَلْ لا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ «17» وَ لا تَحَاضُّونَ عَلی طَعامِ الْمِسْکِینِ «18» وَ تَأْکُلُونَ التُّراثَ أَکْلًا لَمًّا «19» وَ تُحِبُّونَ الْمالَ حُبًّا جَمًّا «20»
(15) امّا انسان، (طبعش چنین است که) هرگاه پروردگارش او را بیازماید و گرامیش داشته و نعمتش دهد، (مغرور گشته و) میگوید: پروردگارم مرا گرامی داشته است. (16) ولی هرگاه او را بیازماید و روزی او را تنگ سازد، میگوید: پروردگارم مرا خوار کرده است. (17) این چنین نیست؛ بلکه شما یتیم را گرامی نمیدارید. (18) و یکدیگر را بر اطعام بینوایان ترغیب نمیکنید. (19) و میراث را (به حق و ناحق) یکجا میخورید. (20) و مال را بسیار دوست دارید.
نکتهها:
«أَکْلًا لَمًّا» یعنی یکجا خوردن، بدون دقت در این که حلال است یا حرام و آیا مال دیگران به آن اضافه شده یا نه. «لَمًّا» مصدر «لممت» به معنای جمع و ضمیمه کردن است.
«جَمًّا» به معنای زیاد و انباشته است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: من و هر کسی که یتیمی را تحت تکفّل خود قرار دهد، در بهشت در کنار هم هستیم. (تفسیر نور الثقلین)
یکی از سنّتها و برنامههای قطعی خداوند، آزمایش مردم است؛ البتّه نه برای شناختن، بلکه برای ظهور خصلتها و بروز تلاشها تا بر اساس آن اجر و پاداش دهد.
آزمایشهای الهی گوناگون است، گاهی با رفاه و ثروت انسان را آزمایش میکند و گاهی با تنگدستی و مشکلات. ولی انسان عجول که از آزمایش الهی و اهداف آن غافل است، دست به قضاوتها و تحلیلها و تفسیرهای غلط زده و از خداوند گلایه میکند.
#قرآن#آیات#کتاب_خدا#مصحف#کلام_الله#quranic#پیام_قرآنی#quran#نکته_قرآنی#قرآنی#استاد_قرائتی#khoda#کتاب_الله#اسلام#دینی#مذهبی#islam#شیعه#معادلات_آسمانی#
فَأَمَّا الْإِنْسانُ إِذا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ «15» وَ أَمَّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهانَنِ «16» کَلَّا بَلْ لا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ «17» وَ لا تَحَاضُّونَ عَلی طَعامِ الْمِسْکِینِ «18» وَ تَأْکُلُونَ التُّراثَ أَکْلًا لَمًّا «19» وَ تُحِبُّونَ الْمالَ حُبًّا جَمًّا «20»
(15) امّا انسان، (طبعش چنین است که) هرگاه پروردگارش او را بیازماید و گرامیش داشته و نعمتش دهد، (مغرور گشته و) میگوید: پروردگارم مرا گرامی داشته است. (16) ولی هرگاه او را بیازماید و روزی او را تنگ سازد، میگوید: پروردگارم مرا خوار کرده است. (17) این چنین نیست؛ بلکه شما یتیم را گرامی نمیدارید. (18) و یکدیگر را بر اطعام بینوایان ترغیب نمیکنید. (19) و میراث را (به حق و ناحق) یکجا میخورید. (20) و مال را بسیار دوست دارید.
نکتهها:
«أَکْلًا لَمًّا» یعنی یکجا خوردن، بدون دقت در این که حلال است یا حرام و آیا مال دیگران به آن اضافه شده یا نه. «لَمًّا» مصدر «لممت» به معنای جمع و ضمیمه کردن است.
«جَمًّا» به معنای زیاد و انباشته است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: من و هر کسی که یتیمی را تحت تکفّل خود قرار دهد، در بهشت در کنار هم هستیم. (تفسیر نور الثقلین)
یکی از سنّتها و برنامههای قطعی خداوند، آزمایش مردم است؛ البتّه نه برای شناختن، بلکه برای ظهور خصلتها و بروز تلاشها تا بر اساس آن اجر و پاداش دهد.
آزمایشهای الهی گوناگون است، گاهی با رفاه و ثروت انسان را آزمایش میکند و گاهی با تنگدستی و مشکلات. ولی انسان عجول که از آزمایش الهی و اهداف آن غافل است، دست به قضاوتها و تحلیلها و تفسیرهای غلط زده و از خداوند گلایه میکند.
#قرآن#آیات#کتاب_خدا#مصحف#کلام_الله#quranic#پیام_قرآنی#quran#نکته_قرآنی#قرآنی#استاد_قرائتی#khoda#کتاب_الله#اسلام#دینی#مذهبی#islam#شیعه#معادلات_آسمانی#
۴۵۷
۰۳ مهر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.