نهج البلاغه حکمت 252

نهج‌البلاغه حکمت 252
خدا (ايمان) را براي پاكسازي دل از شرك، و (نماز) را براي پاك بودن از كبر و خودپسندي و (زكات) را عامل فزوني روزي، و (روزه) را براي آزمودن اخلاص بندگان، و (حج) را براي نزديكي و همبستگي مسلمانان، و (جهاد) را براي عزت اسلام، و (امر به معروف) را براي اصلاح توده ها ناآگاه، و (نهي از منكر) را براي بازداشتن بيخردان از زشتي ها، (صله رحم) را براي فراواني خويشاوندان، و (قصاص) را براي پاسداري از خونها، و اجراي (حدود) را براي بزرگداشت محرمات الهي، و ترك (ميگساري) را براي سلامت عقل، و دوري از (دزدي) را براي تحقق عفت، و ترك (زنا) را براي سلامت نسل آدمي، و ترك (لواط) را براي فزوني فرزندان، و (گواهي دادن) را براي به دست آوردن حقوق انكارشده، و ترك (دروغ) را براي حرمت نگهداشتن راستي، و (سلام كردن) را براي امنيت از ترسها، و (امامت) را براي سازمان يافتن امور امت، و (فرمانبرداري از امام) را براي بزرگداشت مقام رهبري، واجب كرد.
#امیرالمؤمنین_حضرت_علی_علیه_السلام