تا حالا شده دلتو بشکنن؟

تا حالا شده دلتو بشکنن؟
هرچیزی که داری بشکنن و تو فقط بمونی نگاه کنی...؟
بمونی و صدای شکستن دلتو بشنوی و نتونی دم بزنی یعنی دیگه نای دم زدن نداشته باشی...؟
تا حالا دلت برا مظلومیت خودت سوخته؟
تا حالا جواب تمام سوالات و شکستنات و توی یه کلمه ی "دوسداشتم" خلاصه کردن بهت بدن؟
تا حالا با مظلومیت و احساس بی کسی ای که از سر تا پات احساسش کنی، ایستادی یه گوشه و فقط نگاه کنی چطور همون آدمایی که یه روزی تمام وجودتو پاشون گذاشتی بهت پشت کنن؟
تا حالا شده از خودت هم بدت بیاد بخاطر سادگیت؟
شده به دلت فحش بدی و سرزنشش کنی بخاطر مهربونی های اشتباهش؟
تا حالا شده نه بتونی به خاطرات و گذشته فک کنی و نه نایی برای آینده و آرزو داشتن داشته باشی؟
تا حالا شده بعد از کلی جون کندن دیگه نتونی؟
شده بیدی بشی که با هر بادی بلرزی؟
اگه شده خیلی تنهایی...