میدونم طولایه اما خوننش خیلی دلتو صفا میده

میدونم طولایه اما خوننش خیلی دلتو صفا میده

حب علی علیه السلام/ سروده‌ای از مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی صافی

 

به حق خدای جهان آفرین 
جهان‌دار یکتای جان آفرین 

                                                                

خداوند بخشنده‌ی مهربان
خداوند غفّار روزی رسان

 

خداوند پروین و ناهید و مهر
گشاینده‌ی باب احسان و مهر

 

ز درک خرد ذات پاکش برون
منزّه وجودش ز چند است و چون

 

 

بری از زمان و بری از مکان
خداوند دانای فاش و نهان

 

به ختم رسل اشرف انبیا
که بالد به او مسند اصطفا

 

محمّد پیام‌آور راستین
حبیب خدا سیّد المرسلین

 

به شاه ولایت علیّ ولیّ
وصیّ و پسر عمّ و صهر نبیّ

 

امام مبین سرور اولیا
جهان فضائل أبوالأوصیا

 

نمود درخشان عدل خدا
ظهور جمال ازل، مرتضی

 

به زهرای مرضیه خیرالنّسا
سپهر ادب شمس برج حیا

 

مثال شرف دخت پاک رسول
که حیران شده در مقامش عقول

 

به خلق و به خو، شبه بابش نبی
به قدر و حسب هم طراز علیّ

 

به حقّ امام دوم مجتبی
نهال برومند باغ صفا

 

مهین سبط پیغمبر پاک دین
گل گلشن حلم و علم و یقین

 

به سالار و سردار اهل ابا
شهید بخون خفته‌ی کربلا

 

حسین شهامت حسین وفا
که در راه حق کرد جان را فدا

 

فداکاریش دین حق زنده کرد
ره و رسم ایثار پاینده کرد

 

به سجّاد مصباح راه سداد
ولیّ خداوند زین عباد

 

که شد مردمان را ز راه دعا
سوی بینش و معرفت رهنما

 

به باقر که از عزّت و احترام
پیمبر فرستاد او را سلام

 

شکافنده معضلات علوم
نگهبان آثار و محیّی الرّسوم

 

به صادق که انوار دین خدا
ز سعیش بتابید بر ما سوا

 

غبار از رخ دین یزدان زدود
در علم بر روی عالم گشود

 

به موسی بن جعفر مه عزّ و جاه
عزیز خدا رهبر دین پناه

 

که بر او ستم هر چه آمد فزون
نگردید تسلیم هارون دون

 

به حقّ علیّ بن موسی الرّضا
ملاذ امم مفخر اولیا

 

امان الوری صاحب معجزات
امین خدا معدن مکرمات

 

وجودش همه علم و لطف و کرم
به پیر و به برنا ولیّ النعم

 

رواق جنابش بهشت برین
ضریحش مطاف بزرگان دین

 

به قطب سداد و سپهر رشاد
محمّد امام تقیّ جواد

 

که در کودکی خالق ما سوا
به خلق جهان داد او را ولا

 

به همنام و هم کنیه مرتضی
علیّ نقی سید مقتدا

 

امام دهم رهبر شیخ و شاب
جهان کرم میر عالی جناب

 

به مولی الوری حضرت عسکری
مه چرخ ایمان و دین پروری

 

سلیل نبی قائد مؤتمن
به نام و به جسم و به سیرت حسن

 

به صاحب زمان مهدی منتظر
امید امم فاتح بحر و بر

 

سر سروران، حاکم دادگر
خداوند اقبال و نصر و ظفر

 

امام جهان بخش گیتی گشای
دلیل خلائق به سوی خدای

 

برون آید از غیب و گیرد جهان
پر از عدل سازد کران تا کران

 

شعارش بود دین و امن و امان
کند خلق با یکدگر مهربان

 

برد از میان شیوه‌ی خودسری
ببالد به او مسند رهبری

 

به قرآن کتاب کریم خدا
به شرع قوی پایه مصطفی

 

به شب زنده‌داران پاکیزه جان
به آه یتیمان بی‌خانمان

 

به عرش و به کرسی و قدّوسیان
به جبریل و میکال و کرّوبیان

 

که حبّ علی هر که دارد به دل
نگردد به صحرای محشر خجل

 

نبیند به جز لطف پروردگار
نگیرد به جز رتبه و اعتبار

 

هر آن کس به دل مهر حیدر بکشت
مکان می‌گزیند به باغ بهشت

 

ز مهر علی مادرم شیر داد
بر آنم پدر خطّ و تدبیر داد

 

به تن از ولای علی جوشن است
به نور ولایت دلم روشن است

 

بود حبّ او اصل هر فیض و سود
چه خوش گفت آن کو بتازی سرود

 

بحبّ علی تزول الشکوک
و تزکوا النفوس و تصفوا الثمار

 

فمهما رایت محباً له
فثمّ الذکاء و ثمّ الفخار

 

ومهما رایت عدوّاً له
ففی اصله نسب مستعار

 

فلا تعزلوه علی فعله
فحیطان دار ابیه قصار

 

هلا «لطفیا» گو بصوت جلیّ
علی یا علی یا علی یا علی