+ میشه هیونگو ببخشی؟ من نمیخواستم ناراحتت کنم....فقط نیاز

+ میشه هیونگو ببخشی؟ من نمیخواستم ناراحتت کنم....فقط نیاز به زمان داشتم کوچولوی هیونگی.
- هیونگ ببخش که دوست دارم. این دست من نیست...من هیچ وقت نخواستم....من متاسفم...
+ هیچ وقت به خاطر احساساتت معذت نخواه... احساسات زندگی رو میسازن....قرار نیست اونا رو سر زنش کنی....دست تو نبوده...پس سعی کن باهاش کنار بیای و با اونا زندگی کنی.
- ولی من نمیخوام ازت دور بشم.
+ من گفتم زمان می‌خوام کوچولوی من. نگفتم رابطه دوستیمون تمومه.
- یعنی بازم دوستیم؟
+ نه.
و با این نه ذوق جیمین همون‌طور که به وجود آمده بود خاموش شد.
+ دوست نیستیم.....
و همون‌طور صورت جیمین رو بالا آورد و لبهای نازکش رو روی لب های قلوه ای پسر کوبید.
جیمین از تعجب چشماش باز بودن....ولی کم کم چشماش روی هم افتادن و توی بوسه همکاری کرد.
یونگی به نوبت لب بالایی و پایینی جیمین رو می مکید و گاز می‌گرفت و ناله های آروم جیمین توی دهنش خفه میشد....
بعد از اینکه هردو نفس کم آوردن از هم جدا شدن- منظورم از جدا شدن فقط لب هاشون بود- پیشونیشون رو به هم تکیه داده بودن و نفس نفس میزدن.
+ ما دوست نیستیم جیمین....از الان به بعد تو پارک جیمین...دوست پسر منی.
- دوست دارم هیونگ.
+ ولی من عاشقتم کوچولو.

the end 🔚