تفسیر آیه
#تفسیر_آیه
کلمۀ «محق» به معنای نقصان تدریجی است و مُحاق به ماه گفته میشود که نورش در شبهای آخر آن چنان کاهش یافته که دیده نمیشود. و در مقابل، «الرِّبا» به معنی رشد تدریجی است.
این آیه یادآور میشود که هر چند رباخوار به قصد انباشت ثروت، از دیگران ربا میگیرد، ولی خداوند برکت و آثار خوبی که باید ازدیاد مال داشته باشد از ربا میگیرد.
لازم نیست خود مال رَبَوی از بین برود؛ بلکه اهدافی که از افزایش ثروت در نظر است از بین میرود.
در نظام رَبَوی، سعادت، محبّت و امنیّت نیست و چه بسیار ثروتمندانی که از سرمایۀ خود، هیچ نوع راحتی و آرامش و یا محبوبیّتی به دست نمیآورند. ولی در نظامی که در آن انفاق، صدقه و قرضالحسنه رایج باشد، آن جامعه از برکات زیادی برخوردار است.
در آن نظام، فقرا مأیوس نبوده و اغنیا در فکر تکاثر نیستند. محرومان به فکر انتقام و سرقت، و اغنیا نگران حراست و حفاظت اموال خود نمیباشند و جامعه از یک تعادل نسبی همراه با الفت و رحمت و تفاهم و امنیّت برخوردار خواهد بود.
در تفسیر کبیر فخر رازی آمده است: وقتی رباخوار، عواطف و عدالت انسانی را در خود محو کند، خود و اموالش مورد نفرین فقرا قرار میگیرد و کینه و انتقام و توطئه سرقت هر لحظه او را تهدید میکند و این نمونهای از آن نابودی است که در آیه مطرح شده است.
۱. به رشد ظاهری ثروت خیره نشوید؛ نظام اقتصادی بر اساس ربا رو به نابودی است. «یَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبا»
۲. نابود کردن مال ربوی، از سنّتهای الهی است. «یَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبا» فعل مضارع نشانۀ استمرار است.
۳. رواج صدقه و زکات، سبب رشد و استواری اقتصاد است. «یُرْبِی الصَّدَقاتِ»
۴. رباخوار، از رحمت و محبّت الهی محروم است. «وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ کُلَّ کَفَّارٍ أَثِیمٍ»
۵. رباخوار، بسیار ناسپاس و گنهکار است. او با گرفتن ربا خود را ضامن مردم، زندگی خود را حرام، عباداتش را باطل، و حرص و طمع قساوت را بر خود حاکم میگرداند. «کَفَّارٍ أَثِیمٍ»
#تفسیر_نور_محسن_قرائتی
#قران_كريم
#تنها_خداست_که_می ماند
#تنها_خداست_که_می داند
#جهان _جز_خدا_هیچ_چیز_نیست
#بنام_خدا
#الله
#Only_God_remains
#Only_God_knows
کلمۀ «محق» به معنای نقصان تدریجی است و مُحاق به ماه گفته میشود که نورش در شبهای آخر آن چنان کاهش یافته که دیده نمیشود. و در مقابل، «الرِّبا» به معنی رشد تدریجی است.
این آیه یادآور میشود که هر چند رباخوار به قصد انباشت ثروت، از دیگران ربا میگیرد، ولی خداوند برکت و آثار خوبی که باید ازدیاد مال داشته باشد از ربا میگیرد.
لازم نیست خود مال رَبَوی از بین برود؛ بلکه اهدافی که از افزایش ثروت در نظر است از بین میرود.
در نظام رَبَوی، سعادت، محبّت و امنیّت نیست و چه بسیار ثروتمندانی که از سرمایۀ خود، هیچ نوع راحتی و آرامش و یا محبوبیّتی به دست نمیآورند. ولی در نظامی که در آن انفاق، صدقه و قرضالحسنه رایج باشد، آن جامعه از برکات زیادی برخوردار است.
در آن نظام، فقرا مأیوس نبوده و اغنیا در فکر تکاثر نیستند. محرومان به فکر انتقام و سرقت، و اغنیا نگران حراست و حفاظت اموال خود نمیباشند و جامعه از یک تعادل نسبی همراه با الفت و رحمت و تفاهم و امنیّت برخوردار خواهد بود.
در تفسیر کبیر فخر رازی آمده است: وقتی رباخوار، عواطف و عدالت انسانی را در خود محو کند، خود و اموالش مورد نفرین فقرا قرار میگیرد و کینه و انتقام و توطئه سرقت هر لحظه او را تهدید میکند و این نمونهای از آن نابودی است که در آیه مطرح شده است.
۱. به رشد ظاهری ثروت خیره نشوید؛ نظام اقتصادی بر اساس ربا رو به نابودی است. «یَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبا»
۲. نابود کردن مال ربوی، از سنّتهای الهی است. «یَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبا» فعل مضارع نشانۀ استمرار است.
۳. رواج صدقه و زکات، سبب رشد و استواری اقتصاد است. «یُرْبِی الصَّدَقاتِ»
۴. رباخوار، از رحمت و محبّت الهی محروم است. «وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ کُلَّ کَفَّارٍ أَثِیمٍ»
۵. رباخوار، بسیار ناسپاس و گنهکار است. او با گرفتن ربا خود را ضامن مردم، زندگی خود را حرام، عباداتش را باطل، و حرص و طمع قساوت را بر خود حاکم میگرداند. «کَفَّارٍ أَثِیمٍ»
#تفسیر_نور_محسن_قرائتی
#قران_كريم
#تنها_خداست_که_می ماند
#تنها_خداست_که_می داند
#جهان _جز_خدا_هیچ_چیز_نیست
#بنام_خدا
#الله
#Only_God_remains
#Only_God_knows
۴۷۴
۱۱ مرداد ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.