پارت ۲۶

(۱ ساعت بعد):
حالم خوب نبود چند بارم محکم به در زدم ولی کسی تو این یه ساعت نیومده بود همینجوری دمه در وایساده بودم که دکترش اومد بیرون بلند شدم و روبهروش وایسادم میخواستم هر چی بشنوم بجز اونچیزی که فکرش رو میکردم بخاطر بغضه تو گلوم توانایی حرف زدن رو نداشتم ولی انگار دکتره منظورمو فهمید و خودش شروع به حرف زدن کرد
*همراه خانم جانگ هستین؟
_ب.بلع
*بهوش اومدن نمیدونم تو این مدت چه اتفاقی واسشون افتاده بود ولی فشاره زیادی به سلوی های عصبیشون و به مغزشون رسیده بوده الان حالشون خوبه ولی اگه همین روال پیش بیاد اتفاق جدی برای بیمار میوفته بهشون حمله عصبی شده لطفا حواستون بیشتر به بیمار باشه و الان هم میتونین ببینینشون
_مم.نون
رفتم درو باز کردم دراز کشیده بود و داشت لامپ بالاسری رو میدید اروم رفتم و دستمو گذاشتم رو دسته کوچولوش که جا خورد از دیدنم و پرید
_اروم باش منم(لبخند مهربانانه)
+سلام
_سلام حالت خوبه چیزی لازم نداری(لبخند)
+هاا... آاا نه ممنون زحمت نکشین شما چرا اینجاییم اصلا اصلا چرا من تو بیمارستانم