ر

ﻣﻌﺠﺰﺍﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺎﺩﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ
ﺳﭙﺎﻩ ﻣﺘﻮﻛﻞ ﻭ ﻟﺸﻜﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻨﻘﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺘﻮﻛﻞ ﻣﻠﻌﻮﻥ ﺭﻭﺯﻯ ﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪ ﻛﻪﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﻫﻤﻪ ﻟﺸﮕﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻜﻤﻞ ﻭ ﻣﺴﻠﺢ ﺳﺎﺯﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻭﺗﺰﺋﻴﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻡ . ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻨﻘﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﻪ ﻣﻴﺎﻥﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﻭﻡ ﻭ ﺳﭙﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻢ ، ﻫﺮ ﺁﻳﻨﻪ ﺭﻋﺐ ﻭﻭﺣﺸﻰ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺩﺭﺧﺎﻃﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺭﻭﺯﻯ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﭘﺪﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻜﻤﻞﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺧﺮﻭﺝ ﻛﻨﺪ، ﺍﺯ ﺫﻫﻦ ﺧﺎﺭﺝ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺧﻮﺩﺑﭙﺮﺩﺍﺯﺩ . ﭘﺲ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﻧﻮﺩ ﻫﺰﺍﺭ ﻋﺮﺏ ﺑﺮ ﺍﺳﺒﺎﻥ ﺑﺎ ﺟﻮﺷﻨﻬﺎ ﻭﻣﻐﻔﺮﻫﺎﻯ ﻓﻮﻻﺩ ﺩﺭ ﻧﻮﺍﺣﻰ ﺳﺎﻣﺮﻩ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻪﻗﺪﺭﺕ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻮﺗﺎﻫﻰ ﻧﻜﻨﻨﺪ . ﭼﻮﻥ ﻟﺸﮕﺮ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﺿﻊ ﻣﻌﻬﻮﺩﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ، ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻨﻘﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺭﺍ ﺍﺣﻀﺎﺭﻛﺮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺳﭙﺎﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺁﺭﺍﺳﺘﮕﻰ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻭ ﮔﻔﺖ : ﻳﺎ ﺍﺑﺎﺍﻟﺤﺴﻦ ! ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻃﻠﺒﻴﺪﻩ ﺍﻡ ﻛﻪﺗﻌﺪﺍﺩ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﻣﺮﺍ ﺑﺪﺍﻧﻰ ﻭ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﻧﺒﺎﺷﻰ ﻛﻪ ﻛﺴﻰ ﻗﺪﺭﺕﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻭ ﺟﺮﺍﺀﺕ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﺑﺎ ﻣﺮﺍ ﺩﺍﺭﺩ . ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺗﻮﻟﺸﮕﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻯ ، ﺍﮔﺮ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻣﻦ ﻧﻴﺰﻟﺸﮕﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻢ ؟ ﻣﺘﻮﻛﻞ ﮔﻔﺖ : ﺁﺭﺯﻭ ﺩﺍﺭﻡ ﻛﻪﺑﺪﺍﻧﻢ ﺗﻮ ﭼﻘﺪﺭ ﻣﺮﺩ ﻛﺎﺭﻯ ﺩﺍﺭﻯ . ﭘﺲ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺳﺖ ﻣﺒﺎﺭﻙﺑﻪ ﺩﻋﺎ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﭼﻴﺰﻯ ﭼﻨﺪ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺟﺎﺭﻯ ﺳﺎﺧﺖ ﻛﻪ ﻛﺴﻰﻣﻀﻤﻮﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﻔﻬﻤﻴﺪ . ﭘﺲ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺍﻯ ﺧﻠﻴﻔﻪ ! ﻧﮕﺎﻩ ﻛﻦ . ﭼﻮﻥﻣﺘﻮﻛﻞ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩ، ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﻕ ﺗﺎﻣﻐﺮﺏ ، ﻣﻼﺋﻜﻪ ﺑﺎ ﺗﻴﻎ ‌ ﻫﺎﻯ ﺁﺗﺶ ﺑﺎﺭ ﻭ ﺳﺮ ﻧﻴﺰﻩ ﻫﺎﻯ ﺟﺎﻥﺷﻜﺎﺭ ﺑﺮ ﺍﺳﺒﺎﻥ ﺍﺑﻠﻖ ﺻﺎﻋﻘﻪ ﻛﺮﺩﺍﺭ ﺳﻮﺍﺭ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺍﺯﺭﻭﻯ ﺍﺩﺏ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ . ﻣﺘﻮﻛﻞ ﺍﺯﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺍﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ ﺍﺯ ﻫﻮﺵ ﺭﻓﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﻫﻮﺵ ﺁﻣﺪﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻯ ﻣﺘﻮﻛﻞ ! ﻳﻘﻴﻦ ﺑﺪﺍﺭ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭﺩﻧﻴﺎ ﻣﻨﺎﻗﺸﻪ ﻭ ﻣﻨﺎﺯﻋﻪ ﺍﻯ ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﻛﺎﺭ ﺁﺧﺮﺕ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﺎ ﺭﺍﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻬﻤﺎﺕ ﺩﻧﻴﺎ ﻛﻼ ﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﻗﺼﺪﺍﻣﺎﺭﺕ ﻭ ﺗﻤﻬﻴﺪ ﺧﻼﻓﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺍﺯ ﺿﻤﺎﻳﺮ ﻣﺎ ﺭﻓﻊ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺑﻪﻳﻘﻴﻦ ﺑﺪﺍﻥ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻫﻴﭻ ﺿﺮﺭﻯ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ . ﻣﺘﻮﻛﻞﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﻨﻴﺪﻥ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺣﺎﺻﻞ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺗﺮﺱ ﻭﻭﺣﺸﺖ ﺍﻭ ﻛﻤﺘﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪ . ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﻛﺸﻒ ﺍﻟﻨﻌﻤﻪ ﻭ ﺣﺪﻳﻘﻪﺍﻟﺸﻴﻌﻪ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺤﺮﻳﺮ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻛﻪ ﻣﺘﻮﻛﻞ ﺭﻭﺯﻯﻟﺸﮕﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻧﻮﺩ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﭼﻮﻥﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻨﻘﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﺘﻮﻫﻢ ﺑﻮﺩ، ﺩﺳﺘﻮﺭ
ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﺮ ﻛﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﻓﻼﻥ ﺻﺤﺮﺍ ﻳﻚ ﺗﻮﺑﺮﻩﺧﺎﻙ ﭘﺮﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﻫﻢ ﺑﺮﻳﺰﻧﺪ. ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻋﻤﻞﻧﻤﻮﺩﻧﺪ، ﻛﻮﻫﻰ ﺷﺪ، ﭘﺲ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﻃﻠﺒﻴﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺗﻞﺧﺎﻙ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﻟﺸﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺯﻳﻨﺖ ﻭ ﺳﻼﺡ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ : ﺗﻮ ﺭﺍ ﻃﻠﺒﻴﺪﻩ ﺍﻡ ﻛﻪ ﻟﺸﮕﺮ ﻣﺮﺍﺑﺒﻴﻨﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺗﻮﺑﺮﻩ ﺧﺎﻙ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﻛﻮﻫﻰ ﺑﻪﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﻟﺸﮕرﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻢ ﻭ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺣﺪﻳﺚ ﻛﻪ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖﻗﺒﻞ ﺍﺳﺖ