از تو پرم

از تو پرم
و گس لب‌هایت از هزار باکره بکرتر است
گس لب‌هایت همان نفسی است که کشید
آنکه اول بار تو را کشید
خیره ماند و درماند
ما
حسرت اوییم بوسیدن تو را

به پوچی این هتل‌ها
کافه‌ها
ساحل‌ها
اگر تو نبودی
اگر تو نباشی
دریا غرق می‌شود در رگ‌هایم...