دو بالِ شیعه

فرانسیس فوکویاما نئومحافظه کار، پژوهشگر و تاریخ نگار ژاپنی الاصل و تبعه ی آمریکاست. وی با شخصیتی نیمه سیاسی-نیمه فلسفی دارای سابقه ی کار در اداره امنیت آمریکا و نیز تحلیلگر نظامی در شرکت "RAND" از شرکتهای وابسته به پنتاگون می باشد. وی در سال 1989 با نگارش مقاله (پایان تاریخ و واپسین انسان) "The end of history and the last man" که در سال 1991 با تفصیل بیشتر و به همین نام، به صورت کتاب چاپ گردید، به شهرت جهانی رسید. در این دو نوشته، فوکویاما به دفاع تاریخی از ارزشها ی سیاسی غربی برخاست و استدلال کرد که رویدادهای اواخر قرن بیستم نشان می دهد که اجماعی جهانی به نفع دموکراسی لیبرال بوجود آمده است.

*********

در دهه ۶۰ شمسی پس از پیروزی رزمندگان اسلام در عملیات خیبر، در اورشلیم کنفرانسی توسط صهیونیستها برگزار شد.

موضوع بحث فوکویاما در این کنفرانس بازشناسی هویت شیعه است.

او می گوید شیعه پرنده ای است که افق پروازش خیلی بالاتر از تیررس ما است.

همچنین شیعه پرنده ای است که دو بال دارد ، یک بال ســـــــبز و یک بال سرخ. بال سبز این پرنده همان مهدویت و عدالت

خواهی اوست. چون شیعه در انتظار عدالت به سر می برد. شیعه امیدوار است و انسان امیدوار شکست ناپذیر است.

( ببینید چقدر قوی و فلسفی استدلال می کند ).

او می گوید شما نمیتوانید انسانهایی را تسخیر کنید که این انسانها بر این باورند که یک کسی خواهد آمد که علیرغم فراگیری

ظلم و جور ، جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد.

بر مبنای نظریه فوکویاما ، بال سبز شیعه همان فلسفه انتظار یا عدالت خواهی است.

او میگوید بال سرخ شیعه ، شهادت طلبی است که شهادت طلبی ریشه در کربلا و عاشورای حسینی دارد که این مسأله

شیعه را فناناپذیر کرده است.

شیعه با این دو بال ، افق پروازش خیلی بالاست و تیرهای زهرآگین سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و اخلاقی و

نظامی به آن نمی رسد.

او می گوید شیعه با شهادت ، دو چندان می شود. شیعه تنها عنصری است که هر چه آن را از بین ببرند ، بیشتر می شود.