اردیبهشت را دیده ای

اردیبهشت را دیده ای ؟
در شهر که بهشتی به راه انداخته است به وسعت شکوفه های سنگفرش شده ی پیاده رو ؛
باران مهربان وخرامان درآغوش خیابان آرام می گیرد تا حال همه را خوب کند وبوی خاک باعطر ریحان وپونه درمشام رهگذران حس زندگی می دهد ؛

درحیاط خانه ی پدری که به ازای هرقدمش یک شکوفه ی انار ترکیده درتنگ حوض و بوی بهارنارنج را با عطر چای آسودگی بخشیده است ؛
باد آرام ولطیف گونه ی پنجره را لمس میکند تا تن غمگین کاکتوس کنج طاقچه را نوازشی بکند ؛
اردیبهشت درهمین حوالی بهشتش را به حراج نهاده است تاقدم زدن های طولانی درعطرکوچه ها لبریز شود تالبخندمان را باحال خوبش گره بزندوپرندگان از بهشت غزل بسرایند.