دزیره ویکوک

_ جیمیناااا... خودم میرم دنبالش.
جیمین با تعجب پله های رفته رو برگشت و سوییچ رو به
دستش داد:
_ باشه، مراقب خودت باش
بدون اینکه حرفی بزنه، سوییچ رو گرفت و سوار ماشین قدیمی
تمین شد.
نیم ساعت گذشته بود که به فرودگاه رسید، دستی به موهای
فر شده اش کشید و به سمت گیت بازرسی رفت. از گیت رد
شد و توی سالن انتظار نشست، نگاهی به ساعتش انداخت،
ساعت از سه گذشته بود و این یعنی پروازش تا االن نشسته
بود، به سمت زنی که کنارش نشسته بود برگشت و گفت:
_ ببخشید پرواز مارسی سئول کی میشینه ؟
زن با تعجب نگاهش کرد و گفت:
_ ده دقیقه پیش نشسته، مسافرا احتماال االن رفتن واسه
تحویل بارش...
بدون گوش دادن به بقیه ی حرفهای زن بلند شد و به سمت
تحویل بار رفت، جمعیت زیادی منتظر ایستاده بودن و هر
کسی منتظر چمدون خودش بود. با دقت نگاهی به همه ی
آدمها انداخت اما نتیجه ای نداشت. آروم زیر لب گفت:
_ چطوری بشناسمش؟
برای یک لحظه چشمش به پسر جوانی خورد که عینک گردی
به صورتش زده بود و چمدونش رو برمیداشت، ممکن بود
جونگکوک باشه... به هر حال بعد از بلوغ چهره ی هر کسی
تغییر میکرد، به پاهاش قدرت داد و با قدم های بلند به سمتش
رفت چیزی به رسیدن بهش نمونده بود که فردی با شدت
بهش برخورد کرد. پاش به پای تهیونگ گیر کرد و چیزی به
افتادنش نمونده بود که دست تهیونگ دور بازوش حلقه شد و
بغلش کرد. پسر با تعجب بهش زل زده بود، به سختی نگاهش
میکرد عینکش از چشمهاش افتاده بود و مطمئنا بدون عینک
کامال تار میدید با تته پته ازش جدا شد و نگاهی به اطراف
انداخت تا عینکش رو پیدا کنه اما موفق نشد، تهیونگ که
عینک رو دقیقا پیش پاش پیدا کرده بود به سمتش رفت و
عینک رو روی صورتش گذاشت. پسر که خجالتی به نظر
میرسید آروم سرش رو بلند کرد و نگاهش کرد، ضربان قلب هر
دو به شدت باال رفته بود...
شاید باال رفتن ضربان قلب فقط برای عشق نیست... گاهی
غریبه ی آشنایی باعث ضربان قلب میشه.
_ جونگکوک؟
در حالی که نمیتونست نگاهش رو از چهره ی تهیونگ بگیره،
دسته ی چمدونش رو گرفت و گفت:
_ س...سالم.
تهیونگ به پسری که چند لحظه پیش با جونگکوک اشتباه
گرفته بود خیره شد. اونها به هیچ وجه شبیه به هم نبودن، با
بهت به سمت جونگکوک برگشت:
_شما... تهیونگی درسته؟
به چشمهای درشتش خیره شد، تغییر کرده بود؛ خبری از اون
پسر بچه ی شیطون نبود. پسری که جلوش بود فرق داشت و
این و از لحن آروم صداش میشد، تشخیص داد. صورتش سفید
بود و قدش بلند شده بود، شاید یک یا دو سانت از تهیونگ
کوتاه تر بود، عینکش هنوز هم به صورتش میومد ولی مشخص