چشم هایت ...

چشم هایت ...
آواز نبود تا بسرایمش ،،
شراب نبود تا بنوشم ش ،،
لهجه ی باران بود که هر شب ...
آواره ترین، واژه هایم از فرط تشنگی
بدان پناه می بردند ...