فیک تهیونگ (عشق+بی انتها) ادامهP37

هیناه
دستشو آورد پایین و همون طور که تو اون تاریکی خیره چشمام بود لب زد : این پسره کیه که همش اطرافت پَرسه میزنه؟
کاملا بی حواس گفتم : کی؟
_همونی که الان..
نگاهمو از صورتش گرفتمو گفتم : چان سو
_خب ؟
_خب چی ؟
_چرا اینقدر اصرار داره نزدیکت باشه کیه ؟
نفس عمیقی کشیدم و گفتم : داستان داره..طولانیه
فقط هرکاری میکردم که نگاهم به صورتش نیوفته تا حواسمو بگیره
_هیناه..
مکث کرد و چشماشو بست و نفسشو داد بیرون یه چیزی میخواست بگه ولی براش سخت بود اما چی؟!
ناخودآگاه دستمو گذاشتم روی بازوش گفتم : چیشده ؟
_من ازت خوشم میاد
یه لحظه نفس کشیدن رو گذاشتم کنارو ثابت زل زدم بهش درست شنیدم ؟!
_اگر مشکلی نداری بیا باهم باشیم
تا خواستم چیزی بگم دستشو به علامت سکوت بالا آورد و گفت : صبر کن تا آخر شب فکراتو کن اگر حس کردی که جور در میاد بهم بگو
جا خورده بهش خیره شده بودم و زبونم نمی چرخید چیزی بگم چه آدم منطقی بود .
از جلوم کنار رفت و گفت : هوا سرده برو تو
انگار منتظره همین حرفش بودم که با عجله قدم برداشتم سمت ورودی ، از هیجان نهفته ای که داشتم گرمم شده بود و تو این سرما احساس میکردم تو آتشیم .