رمان سگهای ولگرد بانگو

رویای من به واقعیت تبدیل میشود!

#پارت_5

تق تق تق!
تق تق تق!

من: وااایی😣
زود برید تو...تووو...انباری!! آره برید اونجا!

من: راهنمایی اعضای بانگو تا برن انباری*

من: سریع برمیگردم و درو باز میکنم*

دوستم ریحانه رو پشت در میبینم*

من: عه!! سلام ریحانه جون اینجا چیکار میکنی؟😅

ریحانه: وا😐 خب خودت گفتی امروز باهم درس میخونیم😓

من تو دلم: ف*ک!!

من تو ظاهر: اووووه دولسته عجیجمم^--^

من ریحانه رو به خونه دعوت میکنم و باهم میریم تو اتاقم*

چند دقیقه بعد اینکه رفتیم تو اتاق*

درحال خوندن درس😐✨*

من: فک کنم اینطوری باشه هوم؟ ^--^

ریحانه: آر-

یه صدای بلند مثل "بووووووووم" از انباری میاد*

ریحانه: چیشدههه؟!!! جنگ شد؟!!😳

من: ه...هیچی بابا. میر یه نگاهی بندازم😅

رفتن به سمت انباری و سریع درو باز میکنم*

من: چه اتفاقی افتاده بچه هااا؟؟؟؟؟😳😳

صحنه ای ک باهاش رو به رو شدم:

دازای خونین مالی رو زمین افتاده چون میخواسته کلاهه چویا رو آتیش بزنه ولی چویا لهش کرد😐✨*

دستای آتسوشی توسط راشومون کنده شده و یه گوشه افتاده و آتسوشی داره عر میزنه و یوسانو با قدرت " تو نباید بمیری" به همراه اره ش میخواد خوبش کنه*

من: یا خدااااا اینجا چخبره ساکت باشین فقط یه نیم ساعت دیگه ساکت باشیییییییین!!

دازای: باههه...شههه

آتسوشی: عر زدن*
باشهه😭

بقیه: آروم*
اوک😐

یه صدا از پشت سرم میگه:

با کی حرف میزنی مهرنوش؟

برمیگردم و ریحانه رو میبینم*

سریع درو میبندم*

من: با..با خودم یه عادت عصبیه، شرمنده.
بیا بریم😅😊

من و ریحانه برمیگردیم اتاقم و نیم ساعت تموم میشه*

من: ریحانه رو با سرعت بیرون میکنم*

میرم سمت انباری و درو باز میکنم*

من و بقیه باهم برمیگردیم پذیرایی*

موری: مهرنوش عزیز لطفا بهمون بگو ک دیگه با کسی قرار ملاقات نداری؟!

من: دیگه کسی نیست😶

کونیکیدا: اونجا مثل جهنم بودد💔

من: با اینکه اونجا نبودم ولی میفهمم چی میگی




ادامه دارد...

#Akutagawa