باران خونp11 s2

2 سال بعد
ویو ا/ت
حدود 2 سال میشه که از نامجون جدا شدم تقریبا کارای طلاقم انچام شده نزدیک 1 ساله که با سونگمین زندگی میکنم دیگه کره نیستیم و اومدیم امریکا امروز قرار بود جونگ هو رو ببرم دکتر چون چند روزه که حالش بده لباساش رو تنم کردم و خودمم حاضر شدم رفتیم تا سوار ماشین بشیم که در پارکینگ باز شد و سونگمین اومد داخل{اسلاید 2 جونگ هو پسر ا/ت اسلاید 3 سونگمین}
سونگمین:کجا میرین؟
جونگ هو: حالم خوف نیست{کودکانه مینویسمش}
سونگمین: اخ قوربونت بشم من{کشیدن لپ جونگ هو}
ا/ت: میبرمش درمانگاه تا ببینم چش شده
سونگمین: باشه ولی من مطمعنم دکتر چیزی نمیفهمه
ا/ت: چرا؟
سونگمین: چون دکتر نمدونه بچه تو کیه یا چیه
ا/ت: اها اوکی تو که میفهمی بگو
سونگمین: اون الان 3 سالشه و دقیقا 2 ساله دیگه قدرت ها نمایان میشه برای همین علائم هاشو نشون میده
ا/ت: اوکی فهمیدم
جونگ هو: مامانی
ا/ت: جونم
جونگ هو : نمیلیم؟
ا/ت: نه ولی قراره بریم یه جایی
جونگ هو : کجا{ کنجکاوانه}
ا/ت{نگاه به سونگمین}
سونگمین:شهره بازی
جونگ هو: اخ ژوننننننن میشه بستی هم بخلیم؟
ا/ت: برات میخریم
جونگ هو: یوهوووووو

سوار ماشین شدیم که سونگمین کمربند جونگ هو رو بست و بد نشست تو ماشین
ا/ت: خلبان ا/ت صحبت میکنه مسافر اقای کیم جونگ هو برای پرواز اماده اید؟
جونگ هو: بلهههههههه
ا/ت: لطفا کمربند خود را ببندید و اماده برای پروازی ارام به سمت شهر بازی باشید مدت زمان پرواز ما 40 دقیقه خواهد بود
سونگمین:کمک خلبان و مهماندار لی سونگمین هستم در خدمت شما تا از شما پذیرایی بشه
ا/ت: از صبر شکیبایی شما متشکریم{خنده }
سونگمین: {میخواهد در خود قلت بزند ولی نمیتواند}
جونگ هو: اخ ژوون بریمممم
پرش به سمت شهره بازی