ا

اﯾﻦ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﻝ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ

ﮐـــﻪ ﺑـــﻪ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻗﻤــــﺮ ﻗﺎﺭﯼ ﻗﺮﺁﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ

ﻣﺜــﻞ ﻣﻦ ﺑﺎﻏﭽـــــﻪ ﯼ ﺧﺎﻧــﻪ ﻫـــــﻢ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﯼ ﺗــــﻮ

ﺑﺲ ﮐﻪ ﻏﻢ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻭ ﻻﻏﺮ ﺷﺪﻩ ﮔﻠﺪﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ

ﺑﺲ ﮐـــﻪ ﻫﺮ ﺗﮑــﻪ ﯼ ﺁﻥ ﺑﺎ ﻫﻮﺳﯽ ﺭﻓﺖ ، ﺩﻟﻢ

ﻧﺴﺨﻪ ﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﺯ ﻧﻘﺸﻪ ﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ

ﺑﯽ ﺷﮏ ﺁﻥ ﺷﯿﺦ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻣﻨﻌﻢ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ

ﺧﺒـــــﺮ ﺍﺯ ﺁﻣﺪﻧﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﮐـــﻪ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ

ﻋﺸﻖ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﻋﺰﯾﺰﯼ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﻭ

ﻧﺮﺩﻩ ﯼ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎ ﻣﯿﻠﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ

ﻋﺸﻖ ﺯﺍﯾﯿﺪﻩ ﯼ ﺑﻠـــﺦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻘﯿﻢ ﺷﯿﺮﺍﺯ

ﭼﻮﻥ ﻧﺸﺪ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﯼ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ

ﻋﺸــــﻖ ﺩﺍﻧﺸـــﮑﺪﻩ ﺗﺠــــﺮﺑـــــﻪ ﯼﺍﻧﺴﺎﻧﻬـــﺎﺳﺖ

ﮔﺮ ﭼﻪ ﭼﻨﺪﯼ ﺳﺖ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻃﻔﻞ ﺩﺑﺴﺘﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ

ﻫﺮ ﻧﻮ ﺁﻣﻮﺧﺘــﻪ ﺩﺭ ﻋﺎﻟـــﻢ ﺧﻮﺩ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺍﺳﺖ

ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ

ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﻮﭼـــﻪ ﻣﻌﺸﻮﻗـــﻪ ﯼ ﻣﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﯼ

ﺑﺮ ﺣﺬﺭ ﺑﺎﺵ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﭼﻪ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ...