فیک:"بزار نجاتت بدم"9

《علامت ها:
÷نامجون
_ا.ت 》

کنار تختش نشسته بود و دست های سردشو با دستای پر مهرش میشرد.
با بوی الکل و ضد عفونی کننده کل بیمارستان رو گرفته بود...
اما بوی آشنای ا.ت هنوز توی بینیش استشمام میشد.
قطرات اشک توی چشماش حلقه زده بود و به چهره‌ی رنگ پریده‌ی ا.ت زل زده بود.
÷ا.ت منو ببخش!باید مثل یه کوه پشتت میبودم...اما همیشه عین یه ترسو‌ی تمام عیار تو نقطه‌ی امن خودم نشسته بودم..!
دیگه نتونست جلوی اشکاشو بگیره و بغضش شکست! قطرات اشک به وقفه روی صورتشو خیس میکردن و بهش امون نمیدادن
دستشو روی دهنش فشرد تا سکوت مرگبار توی بیمارستان رو بهم نزنه
÷چرا به این روز افتادی ا‌.ت؟ چیکار کردی با خودت؟
آروم دست ا.ت رو کنارش گذاشت و پتوشو مرتب کرد.
با‌دستمال‌گلدوزی‌شده‌ی سفیدش اشکاشو پاک کردو بوسه‌ای روی پیشونی ا.ت گذاشت.
÷قول میدم ازین به بعد‌ برادر بهتری باشم!
عینکشو روی چشماش گذاشت و رفت تا به یونگی سر بزنه...
.
.
.
روز بعد:
×علائم حیاتیش خوبه و تا اینجا که مشکلی نداشته! وقتی بهوش اومد بهم خبر بدید..
*دکتر... گمونم بهوش اومدن!
با نوری که چشماشو آزار میداد آروم چشماشو باز کرد .
نور خیلی زیاد بود
چشماشو کمی ریز کرد و نگاهی به دور و برش انداخت.
اینکه هنوز زنده بود و توی بیمارستان داشت نفس میکشید و قلبش کار میکرد
براش قابل باور نبود!
×خانم کیم بهوش اومدید؟صدامو میشنوید؟
به سمت مردی سفید پوش که عینک گردی به صورتش زده بود و موهای میشکیش خیلی مرتب شانه شده بود نگاهشو برگردوند.
چند بار تند تند پلک زد و سوالی به مردی که ظاهرن دکتر بود نگاه کرد...
_من هنوز تو بیمارستانم؟
×بله خانم کیم شما حالتون خوبه و عمل پیوند با موفقیت انجام شده
_عمل پیوند...؟
دکتر به پرستار که دختر کک مکی و بوری بود اشاره کرد و پرستار تازه‌کار و ناشی بعد چند دقیقه گیج زدن نامه‌ای رو برای ا.ت آورد..
×این نامه از سمت اهدا کنندس..! گفتن که قبل بیدار شدنتون به کسی اطلاع ندیم تا خودتون نامه رو بخونید و بقیه رو آگاه کنید.
ا.ت با دستای لرزونش نامه رو گرفت...
یعنی کی بود که حاضر شده بود قلبشو به ا.ت بده؟
.
.
.
계속

بخاطر تاخیر و یک روز نگذاشتن پست از همتون پوزش میطلبم
واقعا در شرایطی نبودم که قادر به نوشتن باشم
منتظر پارت بعد باشید..!
"کیم شاینا"