سیاست امر غریبی است.قدرتی که در پرتو فعالیت های سیاسی و م

سیاست امر غریبی است.قدرتی که در پرتو فعالیت های سیاسی و مافیایی بدست می اید.چنان در کام برخی شیرین می آید که می توانند به آسانی در مقام متکلم وحده، چشم بر خاطرات و سرنوشت خود ببندند و فارغ از دست آوردهای آن زمان خاص،واقعیتهای تاریخی، اجتماعی را دیگرگون نشان دهند .با گذشت زمان و فراموشی عوام از اتفاقات و حوادث پیش آمده ،شخصی که پادو سیستم سیاسی و پولی و قدرت اشخاصی بوده و با گدایی و خود را جا زدن در نظامات دولتی و جمع کردن مجیز گویان و شعبان بی مخ ها برای خود جایگاهی درست میکند که وابستگی دو طرفه او به مجیز گویان و برعکس آن ،یک توان با پشتوانه پوپولیستی نیز فراهم آورده و گردونه بخت را به سمت قدرت و ثروت و مقام خود می چرخاند و با داشتن زبان رسانه علاوه بر واقعیت امر اخبار کذب و ناروایی را به آن می افزاید و تمام تاکتیک های کثیف ژنرال های فرسوده تاریخ را امتحان می کند و هرآنچه در چنته دارد با رویاها و خیال بافی ها و گاها با اخبار و شب نامه ها زاویه راست را صد و هشتاد درجه منحرف کرده و افکار عوام جامعه را که عشق به شخصیت کاریزما یا قدرت و مقام او دارند را همراه خود می کند تا آن کفنی را که بافته را بر تن چندین تن بپوشاند و با شوعاف و مکاری صدایی در بین صداها باشد
البته برای او انسانیت ، وجدان ، رحم و توجه به مسائل قانونی و شرعی اهمیتی ندارد و تنها به یک چیز شیطانی فکر می کند آنهم بدست آوردن پیروزی و تحکیم قدرت و پایگاه شخصی ،اجتماعی ، سیاسی خود
آنچه در پایان باید خاطر نشان کرد او ناقل بیماری های روحی و روانیست که بیماران بی شماری تولید می کند بدون اینکه خود رامعرض درمان قرار دهد
زخم خوردگان و آسیب دیدگان و کشته شدگان در مسیری که او طی می کند هیچ ارزشی برای او ندارند
و ابزار های بازدارنده چون عدالت خواهان و دادرسان و قوه قضاییه و یا روزنامه نگاران توانایی مقابله قانونی با آنها را ندارند چون آنها به خوبی راه دور زدن این مسیر ها را با هر حربه ای و قدرتی به خوبی آشنا و.مطلع هستند آنها شاید زمانی شکست بخورند که بیش از پنجاه درصد جامعه را مسموم گفتارها و کردارهای خود کنند و اگر در نقاب جدید تری ظهور نکنند شاید امید اصلاح فراهم شود یا شاید اگاهی مردم و ابزارهای بازدارنده آنها مانند رسانه ها یا منتقدان جسور فعال شده باشند #کوپیولیسم