بسم رب الشهداء...

بسم رب الشهداء...


خاطره ای از شهیدمدافع حرم محمدحسین عزیزآبادی...

شهید با اینکه هیکل درشتی نداشت ولی از قدرت بدنی و آمادگی جسمانی خوبی برخوردار بود و در خیلی از تست های ورزشی از خیلی از جوونا هم جلو تر بود...

در اولین روزایی که رفته بودیم برا دفاع از حرم عقیله ی بنی هاشم حضرت زینب (س) ، یکی از عرب ها که هیکل خوبی هم داشت ، برا اینکه ببینه آمادگی جسمانی ما چطوریه و ما رو یه محکی بزنه ، اومد پیش ما و گفت کدوم یکیتون حاضرین که با من مسابقه ی نرمش شنا بدید ( منظورم شنای تو آب نیست ، نرمش شنا )...

(ضمنا دوستان شهید به شهید عزیز آبادی می گفتن عزیز ) عزیز گفت بذارین من برم روی همین رو کم کنم...
گفتیم ولش کن بابا...
گفت نه بذارین برم...
بالاخره رفتن برا مسابقه...
شروع کردن با هم به شنا رفتن...
این عربه تعدادی شنا که رفت خسته شد و افتاد...

ولی عزیز همچنان شنا می رفت و ادامه می داد ...

عربه چشماش گرد شده بود و دهنش باز مونده بود از این همه قدرت بدنی و آمادگی جسمانیه عزیز...

بالاخره ما رفتیم و به عزیز گفتیم بسه دیگه عزیز و دیگه نذاشتیم ادامه بده
عربه با تعجب سوال کرد که شما همتون اینجوری هستین؟؟؟!!!...

منم با خنده گفتم که این هنوز پیرمرد مایه !!!



شهادت بی لیاقت هاصلوات...