بزرگداشت شمس تبریزی

بنام خدا
محمد بن علی ‌بن ملک داد تبریزی ملقب به شمس‌الدین یا "شمس تبریزی" متولد تبریز، یکی از صوفیان پارسی زبان مسلمان ایران و شاعر، فیلسوف و از عارفان و شوریدگان مشهور قرن هفتم هجری می‌باشد
"شمس" با وجود سراسر راز و شخصیت والای خود توانست مولانا را مفتون و شیدای خود نماید، مولانا (مولوی) یکی از مریدان شمس بود و او را استاد خود می‌دانست
شمس بسیار اهل سفر بود و در تاریخ ۱۶ آذر ۶۲۳ هجری خورشیدی به قونیه عزیمت و با جلال‌الدین محمد بلخی معروف به "مولانا" شاعر بزرگ ایرانی، ملاقات کرد و با شخصیت نیرومند و نفس گرمی که داشت مولانا را دگرگون نمود
عشق "استاد – شاگردی" میان شمس و مولانا زبانزد مردم آن زمان بود و به همین لحاظ، حسادت اطرافیان باعث پاشیدن بذر کینه و دشمنی شد، بطوری که شمس چندین بار مجبور به ترک قونیه گردید و سرانجام در سال ۶۴۵ بی آنکه کسی آگاه شود قونیه را رها نموده و در ادامه سفر، دیگر کسی نشانی از او نیافت
«مقالات شمس تبریزی» مجموعه ای از سخنان شمس می باشد که در مجالس مختلف بر زبان آورده و مریدان او آنها را گردآوری نمودند
○پاره ای از سخنان شمس:
«از کلام ما بوی ما می‌آید»
«اندکی بر تو می‌زند، اگر شُکر کنی افزون می‌کند»
«ای اشک، آهسته بریز که غم زیاد است – ای شمع، آهسته بسوز که شب دراز است – امروز کسی محرم اسرار کسی نیست – ما تجربه کردیم کسی یار کسی نیست»
○مقبره‌ای در خوی (استان آذربایجان غربی) به نام مزار شمس تبریزی قرار دارد که مورد بازدید عارفان و علاقه‌ مندان او می باشد
○از آنجائیکه هشتم مهر روز بزرگداشت "مولوی" بوده، روز هفتم مهر را نیز به نام روز بزرگداشت "شمس" نامگذاری نموده اند که این روز را گرامی می داریم
○یادش گرامی باد