بسم رب الشداء و

" بِســــــــــم ربــــــــــِّ الشُــــــــــہـــــداء و الصدیقیڹ"

نمیدانم چطورشد ‌♥شهیدحجت الله رحیمے♥ امشب اجازه به دستــــــــــ گرفتڹ قلم را صادر ڪرد ..

میدانے دگر کھ را مے گوییم ؟

ھمان برادرے کھ با رفتنش همھ را مبھوت گذاشت ...

او ڪه وقتے میخواهم برایش عآشقانھ بنویسم فقط میتوانم در این خلاصه کنم ڪه : آیا او ھم نسل ِ ما بود یا جامانده از جنگ بود؟

برادرے کھ وقتی حرف از اربآب میشه ناخداگاه تصویرش در ذهن نقش میبنده ..

برادرے ڪه وقتی بایگانی دلش را میخوانی میفهمے فاصله ات را با او ..

این روزها ڪه بوے شهید دل ها را می لرزاند ، یاد برادرے زنده میشود کھ نبودنش احساس میشد ...

میدانم مهربان تر از برادرے کھ اگه نبودے من اشڪهایم را برای کہِ میریختم ...

توانم اندڪ است و کوله بارم پر از خالی ....

♥شهید حجتـــــ الله رحیمے ♥

شهیدی ڪه تنها چند سال از من بزرگتر بودے واما حالا هزار سال جلوتر افتادے
این بار با تو مےگویم.شهید همسفر نیمه راهماڹ..

دستی ،دعایی،نگاهی،صدایی،این بار تو ثابت ڪن ڪه سواره از حال پیاده خبر دارد.

یعنی مے شود روزی من از خادم الشہدایی به مقام شهیدان برســـــم....

تو همان خادم الشهدایے ڪه شهید شدے..

براے من وگرفتارے وبلاتڪلیفی وآشوب این روزهایم دعا مےڪنی..

دارم از پا مےافتم.
امـــــا من خدا را دارم ، برادرے دارم که واسطه میشود

برادرم در محفل عاشقانه تاڹ با اربآب و صاحبمون "فراموش"نشوم و نشویم..

شادے روح شـــــہدا صلواتــــــــــ