بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
قسمت اول :
الف) - این معنا که هر کسی در گرو عملکرد خودش است و عمل هر کسی به خود او بر میگردد، در آیات دیگر نیز تصریح شده است، مانند: كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ - هر كسى در گرو دستاورد خويش است.(سوره مدثر آیه 38)
لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ - خداوند هيچ كس را جز به اندازه توانش تكليف نمىكند، هر كس هر كار خيرى كسب كرده به سود اوست، و هر كار بدى كسب نموده به زيان اوست.(سوره بقره بخشی از آیه 286)
ب) - ندیدهاید برخی هنگام دعوت دیگران به گناه و فعل خطا میگویند:
گناهش با من، یا بر گردن من؛ میفرماید اصلاً چنین چیزی نیست و به امید این که دیگران بار گناه شما را حمل خواهند کرد، گناه نکنید، هر کسی در گرو عملکرد خودش است.
برخی دیگر برای ارتکاب جرم و گناه، بهانه میآورند و در مقام توجیه گناه خودشان را به گردن دیگران میاندازند و میگویند: اگر چنین یا چنان کردم، تقصیر فلانی یا دیگران بود.!
این خو و روش ابلیس است که به دیگر مجرمین نیز سرایت میکند. ابلیس لعین نیز پس از آن که خودش استکبار کرد و دید ادعاها و بهانهها نزد پروردگار فایدهای ندارد و آنجا همه چیز آشکار است، گفت: خدایا حال که تو مرا اغفال کردی. یعنی گناه استکبار خودش را گردن خدا انداخت!
پس انسان همیشه عادت دارد که برای توجیه و خلاصی خود، گناه را به گردن دیگران بیاندازد؛ حتی در تحریف برخی از ادیان الهی نیز مدعی شدهاند که انسان به خاطر گناه والدین عذاب می شود و این خرافهها - اسرائیلیات را به اذهان عمومی مسلمین نیز القا کردهاند، چنان چه بسیاری گمان میکنند تاوان گناه آدم و حوا (ع) را پس میدهند و بالتبع در عدل و رحمت خداوند کریم، تردید یا شبهه میکنند. لذا فرمود: چنین نیست، خوب و بد عملتان، به گردن خودتان است و له به فایده یا علیه به ضرر خودتان میشود.(ادامه دارد...)
قسمت اول :
الف) - این معنا که هر کسی در گرو عملکرد خودش است و عمل هر کسی به خود او بر میگردد، در آیات دیگر نیز تصریح شده است، مانند: كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ - هر كسى در گرو دستاورد خويش است.(سوره مدثر آیه 38)
لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ - خداوند هيچ كس را جز به اندازه توانش تكليف نمىكند، هر كس هر كار خيرى كسب كرده به سود اوست، و هر كار بدى كسب نموده به زيان اوست.(سوره بقره بخشی از آیه 286)
ب) - ندیدهاید برخی هنگام دعوت دیگران به گناه و فعل خطا میگویند:
گناهش با من، یا بر گردن من؛ میفرماید اصلاً چنین چیزی نیست و به امید این که دیگران بار گناه شما را حمل خواهند کرد، گناه نکنید، هر کسی در گرو عملکرد خودش است.
برخی دیگر برای ارتکاب جرم و گناه، بهانه میآورند و در مقام توجیه گناه خودشان را به گردن دیگران میاندازند و میگویند: اگر چنین یا چنان کردم، تقصیر فلانی یا دیگران بود.!
این خو و روش ابلیس است که به دیگر مجرمین نیز سرایت میکند. ابلیس لعین نیز پس از آن که خودش استکبار کرد و دید ادعاها و بهانهها نزد پروردگار فایدهای ندارد و آنجا همه چیز آشکار است، گفت: خدایا حال که تو مرا اغفال کردی. یعنی گناه استکبار خودش را گردن خدا انداخت!
پس انسان همیشه عادت دارد که برای توجیه و خلاصی خود، گناه را به گردن دیگران بیاندازد؛ حتی در تحریف برخی از ادیان الهی نیز مدعی شدهاند که انسان به خاطر گناه والدین عذاب می شود و این خرافهها - اسرائیلیات را به اذهان عمومی مسلمین نیز القا کردهاند، چنان چه بسیاری گمان میکنند تاوان گناه آدم و حوا (ع) را پس میدهند و بالتبع در عدل و رحمت خداوند کریم، تردید یا شبهه میکنند. لذا فرمود: چنین نیست، خوب و بد عملتان، به گردن خودتان است و له به فایده یا علیه به ضرر خودتان میشود.(ادامه دارد...)
۴۲۸
۰۸ مهر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.