صدایت

صدایت

آرامشی میدهد

که در دنیای هستی نمی توان یافت

موهایت

طوفانی در دلم می اندازد

که در آغوش هیچ اقیانوسی

نمی توان یافت

نبود ات رودی را دریا می کند

که خودم با اشک هایم ساخته ام

بودن ات ...

نبودن ات ....

می بینی ؟

چقدر بی رحمانه

در قلبم نفس می کشی !

ای بهترین هوای جان*