بسم الله الرحمن الرحم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت سوم :
با مطالعۀ کتب گوناگون بزرگان، دانشمندان و علمایی چون: علامه طباطبایی، علامه جعفری، شهید مطهری، شهید بهشتی، آیت الله مصباح یزدی و ...، به ویژه در نقد نظرات فلسفی، حقوقی، اخلاقی و حتی هنری دیگران، معلوم میشود که کتب آنان را به صورت بسیار دقیق و علمی، مورد مطالعه قرار دادهاند.
امام خامنهای : یکی از حدود اصلی در بیان، مسئله اضلال است. یعنی هر بیان عقیدهای آزاد است، مگر بیان اغواگر و گمراه کننده. بیان اغواگر و گمراه کننده و به تعبیر رایج ضال یا مضل، کتب مضله یا کتب ضاله، این غیر از بیان باطل و خلاف حق است. گاهی یک مطلبی خلاف حق است،باطل است، اما گمراه کننده نیست، کسی را تحت تأثیر قرار نمیدهد. مثل مطالب باطل در حوزه های علمی، در میان دانشمندان، برای اهل فن و خبرگان، کتاب گمراه کنندهای که اگر دست یک آدم کم سواد بیفتد، او را اغوا خواهد کرد، برای یک دانشمند وسیله کار است؛ نه فقط اغوا کننده نیست، بلکه از او نظر دشمن را به دست میآورد و علیه او فکر میکند و اندیشه و بیان ابراز میکند. پس مضر که نیست، مفید هم هست.(1366/2/18)
نتیجه : نتیجه آن که انسان عاقل و مؤمن، از کار بیهوده و مضرّ، پرهیز مینماید و خود را هدف آماج القائات منحرف کننده و شبهات قرار نمی داد؛ لذا اگر خواست کتاب یا مطلبی را بخواند، ابتدا به هدف نیّت خود دقت می نماید که معقول و مشروع باشد و سپس توجه می کند که آیا ضرورت دارد و لازم است که این کتاب یا مطلب را بخواند و یا خیر؟!
در جنگ نرم، جنگ شناختی و فرهنگی، جنگ تبلیغاتی و ....؛ به فضای تاخت و تاز در فضای مجازی دقت کنید!هر چیزی را مینویسند و بسیاری نیز بدون توجه به اهداف دشمن و اثرات نامطلوب در روح، روان و ذهن خودشان، هر مطلبی را میخوانند و سپس به صورت دفعی و یا آرام آرام، دچار شبهات و انحرافات میگردند و حتی برخی، آن چه می دانستند و ایمان داشتند را خود تکذیب و انکار میکنند و حتی جبهه گیری کرده و به مخاصمه برمی خیزند!(پایان)
پاسخ قسمت سوم :
با مطالعۀ کتب گوناگون بزرگان، دانشمندان و علمایی چون: علامه طباطبایی، علامه جعفری، شهید مطهری، شهید بهشتی، آیت الله مصباح یزدی و ...، به ویژه در نقد نظرات فلسفی، حقوقی، اخلاقی و حتی هنری دیگران، معلوم میشود که کتب آنان را به صورت بسیار دقیق و علمی، مورد مطالعه قرار دادهاند.
امام خامنهای : یکی از حدود اصلی در بیان، مسئله اضلال است. یعنی هر بیان عقیدهای آزاد است، مگر بیان اغواگر و گمراه کننده. بیان اغواگر و گمراه کننده و به تعبیر رایج ضال یا مضل، کتب مضله یا کتب ضاله، این غیر از بیان باطل و خلاف حق است. گاهی یک مطلبی خلاف حق است،باطل است، اما گمراه کننده نیست، کسی را تحت تأثیر قرار نمیدهد. مثل مطالب باطل در حوزه های علمی، در میان دانشمندان، برای اهل فن و خبرگان، کتاب گمراه کنندهای که اگر دست یک آدم کم سواد بیفتد، او را اغوا خواهد کرد، برای یک دانشمند وسیله کار است؛ نه فقط اغوا کننده نیست، بلکه از او نظر دشمن را به دست میآورد و علیه او فکر میکند و اندیشه و بیان ابراز میکند. پس مضر که نیست، مفید هم هست.(1366/2/18)
نتیجه : نتیجه آن که انسان عاقل و مؤمن، از کار بیهوده و مضرّ، پرهیز مینماید و خود را هدف آماج القائات منحرف کننده و شبهات قرار نمی داد؛ لذا اگر خواست کتاب یا مطلبی را بخواند، ابتدا به هدف نیّت خود دقت می نماید که معقول و مشروع باشد و سپس توجه می کند که آیا ضرورت دارد و لازم است که این کتاب یا مطلب را بخواند و یا خیر؟!
در جنگ نرم، جنگ شناختی و فرهنگی، جنگ تبلیغاتی و ....؛ به فضای تاخت و تاز در فضای مجازی دقت کنید!هر چیزی را مینویسند و بسیاری نیز بدون توجه به اهداف دشمن و اثرات نامطلوب در روح، روان و ذهن خودشان، هر مطلبی را میخوانند و سپس به صورت دفعی و یا آرام آرام، دچار شبهات و انحرافات میگردند و حتی برخی، آن چه می دانستند و ایمان داشتند را خود تکذیب و انکار میکنند و حتی جبهه گیری کرده و به مخاصمه برمی خیزند!(پایان)
- ۶۰۴
- ۱۷ آبان ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط