علی خاکی کینگ

داعمنا خون می خورد تیغی که صاحب جوهرست هر دو فولاد گر یک آیند برون یکی شمشیر گردد آن یکی نعل خرست زات بد چون گرد کان بر گنبدس بر خواهی و نخواهی می رود عمر گران پس بلن شو تا نروی یک عمر به گا