بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
قسمت اول :
مژدۀ پایان ماه صفر، کوبیدن درب هفت مسجد، تبریک به واسطۀ آن و همه دروغ و خرافههای عوامفریبانه و هدفدار بوده است. ماه صفر نیز یکی از ماههای سال میباشد.
ماجرا: روزی پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، در مسجد فرمودند: آن که اکنون وارد مسجد میشود، اهل بهشت است. اصحاب نادان و بیبصیرت، زود بیرون رفتند و دوباره وارد شدند؛ گویی که بهشت رفتن به همین سادگیِ خروج و ورود به مسجد میباشد. ایشان فرمودند: شما را نگفتم، آن که اکنون وارد میشود و خبر پایان صفر را به من میدهد، اهل بهشت است. در همین هنگام، ابوذر غفاری وارد شد و حضرت از او پرسیدند: امروز چه روزی است و او عرض نمود: پایان ماه صفر.
ایشان این مشخصه را بیان نمودند تا روزی که او را تبعید میکنند، همه حق و باطل را بشناسند و هدایت شوند؛ اما برای مخدوش نمودن آن، گفتند: ایشان فرموده هر کسی که مژدۀ پایان صفر را به من بدهد، اهل بهشت است!
بصیرت یا بینش، نوعی دید درونی است که با دید چشم ظاهری، متفاوت است و اصلاً با چشم یا اندام های ظاهری بدن، قابل دریافت نیست. بصیرت، قوّه و نیرویی قلبی است که به مدد نور الهی، پدید آمده، حقیقت و باطن امور را - چنان که هست - در می یابد. با دید بصیرت، انسان، درست را از نادرست و حق را از باطل، به آسانی تشخیص می دهد.
اهل بصیرت با امداد نیروی قدسی که به آنها عطا شده، می شنوند؛ می اندیشند؛ نگاه می کنند؛ می بینند و از عبرت ها، بهره می گیرند و آن گاه راه های روشنی را می پیمایند و بدین ترتیب، از افتادن در پرتگاه ها و لغزش گاه ها در امان می مانند.(ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 9، ص 158)(ادامه دارد...)
قسمت اول :
مژدۀ پایان ماه صفر، کوبیدن درب هفت مسجد، تبریک به واسطۀ آن و همه دروغ و خرافههای عوامفریبانه و هدفدار بوده است. ماه صفر نیز یکی از ماههای سال میباشد.
ماجرا: روزی پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، در مسجد فرمودند: آن که اکنون وارد مسجد میشود، اهل بهشت است. اصحاب نادان و بیبصیرت، زود بیرون رفتند و دوباره وارد شدند؛ گویی که بهشت رفتن به همین سادگیِ خروج و ورود به مسجد میباشد. ایشان فرمودند: شما را نگفتم، آن که اکنون وارد میشود و خبر پایان صفر را به من میدهد، اهل بهشت است. در همین هنگام، ابوذر غفاری وارد شد و حضرت از او پرسیدند: امروز چه روزی است و او عرض نمود: پایان ماه صفر.
ایشان این مشخصه را بیان نمودند تا روزی که او را تبعید میکنند، همه حق و باطل را بشناسند و هدایت شوند؛ اما برای مخدوش نمودن آن، گفتند: ایشان فرموده هر کسی که مژدۀ پایان صفر را به من بدهد، اهل بهشت است!
بصیرت یا بینش، نوعی دید درونی است که با دید چشم ظاهری، متفاوت است و اصلاً با چشم یا اندام های ظاهری بدن، قابل دریافت نیست. بصیرت، قوّه و نیرویی قلبی است که به مدد نور الهی، پدید آمده، حقیقت و باطن امور را - چنان که هست - در می یابد. با دید بصیرت، انسان، درست را از نادرست و حق را از باطل، به آسانی تشخیص می دهد.
اهل بصیرت با امداد نیروی قدسی که به آنها عطا شده، می شنوند؛ می اندیشند؛ نگاه می کنند؛ می بینند و از عبرت ها، بهره می گیرند و آن گاه راه های روشنی را می پیمایند و بدین ترتیب، از افتادن در پرتگاه ها و لغزش گاه ها در امان می مانند.(ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 9، ص 158)(ادامه دارد...)
۵۵۷
۱۴ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.