توضیح سطوح مختلف زبان انگلیسی /آزمون تعیین سطح /English Level Test
معنی سطح زبان انگلیسی در آموزشگاههای زبان چیه؟
(مبتدی Beginner ، متوسط intermediate
یا پیشرفته Advanced )
سطحبندی زبان انگلیسی
یک روش استاندارد که اتحادیه اروپا برای تعیین سطوح زبان در نظر گرفته است، روش CEFR هست که کل سطوح زبان را به ۶ سطح تقسیمبندی میکند:
سطح A1 (پایه) – Elementary
این سطح، مخصوص افراد مبتدی است. برای اینکه ببینید شما جزو افراد مبتدی هستید یا خیر، باید ویژگی سطح مبتدی را با دانستههای خود مقایسه کنید. یک فرد مبتدی در زبان این ویژگیها را دارد:
متوجه شدن کلمات و جملات ساده و شمرده؛
درک مفهوم کلی از یک عبارت یا موضوع؛
توانایی جملهسازی کوتاه و ساده با کلمات تکراری.
A2 (سطح پیشمتوسط) – Pre-Intermediate
این سطح که کمی بالاتر از سطح مقدماتی قرار میگیرد، برای افرادی است که بیشتر از چند کلمه ابتدایی و جملات ساده را بلدند. این سطح، سطح دومِ پایه است. ویژگیهای زبانآموزانی که در سطح نزدیک به متوسط هستند، از این قرار است:
کمی پیشرفتهتر از سطح مبتدی؛
فهم بیشتر جملات نسبت به سطح مبتدی به شرط آهسته بیانشدن؛
نوشتن نامههای کوتاه و ساده؛
خلاقیت محدود در تولید جملات مانند صحبت در رابطه با مسائل روزمره، کار، مدرسه و…
توانایی نوشتن متنهای کوتاه ساده.
سطح B1 (سطح متوسط) – Intermediate
سطح B1، اولین سطح از سطح متوسط است. افرادی که در سطح متوسط قرار دارند میتوانند نیازهای ضروری خود را به خوبی بیان کنند. توانایی زبانآموزان سطح B1 شامل این موارد است:
توانایی مکالمه روانتر (به عنوان مثال در مسافرت خارجه میتواند خواستههایش را بیان کند و ارتباط برقرار کند)؛
درک مباحث اصلی مسائل روزمره و توانایی شرح آنها؛
توانایی تولید جملات قویتر؛
توانایی نوشتن متنهای طولانیتر با موضوعات ساده؛
سطح B2 (سطح دوم متوسط) – Upper-Intermediate
این سطح کمی فراتر از سطح متوسط است اما فرد هنوز به طور کامل حرفهای نشده است. ویژگی زبانآموزان سطح B2 عبارت است از:
توانایی درک و فهم موضوعات با کلمات و گرامر نسبتا دشوار؛
(مبتدی Beginner ، متوسط intermediate
یا پیشرفته Advanced )
سطحبندی زبان انگلیسی
یک روش استاندارد که اتحادیه اروپا برای تعیین سطوح زبان در نظر گرفته است، روش CEFR هست که کل سطوح زبان را به ۶ سطح تقسیمبندی میکند:
سطح A1 (پایه) – Elementary
این سطح، مخصوص افراد مبتدی است. برای اینکه ببینید شما جزو افراد مبتدی هستید یا خیر، باید ویژگی سطح مبتدی را با دانستههای خود مقایسه کنید. یک فرد مبتدی در زبان این ویژگیها را دارد:
متوجه شدن کلمات و جملات ساده و شمرده؛
درک مفهوم کلی از یک عبارت یا موضوع؛
توانایی جملهسازی کوتاه و ساده با کلمات تکراری.
A2 (سطح پیشمتوسط) – Pre-Intermediate
این سطح که کمی بالاتر از سطح مقدماتی قرار میگیرد، برای افرادی است که بیشتر از چند کلمه ابتدایی و جملات ساده را بلدند. این سطح، سطح دومِ پایه است. ویژگیهای زبانآموزانی که در سطح نزدیک به متوسط هستند، از این قرار است:
کمی پیشرفتهتر از سطح مبتدی؛
فهم بیشتر جملات نسبت به سطح مبتدی به شرط آهسته بیانشدن؛
نوشتن نامههای کوتاه و ساده؛
خلاقیت محدود در تولید جملات مانند صحبت در رابطه با مسائل روزمره، کار، مدرسه و…
توانایی نوشتن متنهای کوتاه ساده.
سطح B1 (سطح متوسط) – Intermediate
سطح B1، اولین سطح از سطح متوسط است. افرادی که در سطح متوسط قرار دارند میتوانند نیازهای ضروری خود را به خوبی بیان کنند. توانایی زبانآموزان سطح B1 شامل این موارد است:
توانایی مکالمه روانتر (به عنوان مثال در مسافرت خارجه میتواند خواستههایش را بیان کند و ارتباط برقرار کند)؛
درک مباحث اصلی مسائل روزمره و توانایی شرح آنها؛
توانایی تولید جملات قویتر؛
توانایی نوشتن متنهای طولانیتر با موضوعات ساده؛
سطح B2 (سطح دوم متوسط) – Upper-Intermediate
این سطح کمی فراتر از سطح متوسط است اما فرد هنوز به طور کامل حرفهای نشده است. ویژگی زبانآموزان سطح B2 عبارت است از:
توانایی درک و فهم موضوعات با کلمات و گرامر نسبتا دشوار؛
۱.۵k
۱۲ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.