ملودیه عشق

ملودیه عشق
سوکوکو...
پارت ششم
چویا -
الان دقیق یک هفته از به هوش اومدنم میگذره و امروز مرخص میشم
تمام دکتر ها از به هوش اومدن من تعجب کردن و خیلی ها معتقدند این یک معجزه بود
خب بزارین بهتون بگم ..بله و..این یک معجزه بود معجزه ای به اسم عشق ....
.
کم کم خودم رو آماده کردم و از بیمارستان بیرون اومدم و اولین چیزی که دیدم چهره دازای بود که با یک دسته زیبا از گل های کوچیک و سفید منتظرم بود
قلبم شروع به گرم شدن کرد و جریان خون قوی ای رو توی گونه هام احساس میکردم
به سمتش رفتم و در آغوشش گرفتم
.
چویا : خوشحالم که اینجایی نردبون ...
دازای : مگه میشه توی اولین روز مرخصیت از بیمارستان نباشم کوتوله
.
.
فلش بک به امروز صبح ـ
دازای-
امروز به محض اینکه از خواب بیدار شدم با انرژی و سر وقت به آژانس رفتم و یه راس سراق کار هام رفتم
همه با تعجب بهم نگاه میکردن ...البته حق داشتن ولی امروز نمی‌خواستم هیچ چیز و هیچ کس مزاحم من و احساس خوبم بشه
البته ...یکی بود که اصلا تعجب نکرده بود و بله همون‌طور که فکرشو میکنین اون رانپو بود که از اول همه چیز رو میدونست و با همون لبخند همیشگیش بهم خیره شد
بهش لبخند زدم و گفتم
.
دازای : الان احساس غرور میکنی؟
رانپو : چه جورم ...بلاخره توی کله شقو آدم کردم ...از آقای کلاه فانتزی چه خبر
دازای : امروز مرخص میشه ...البته فکر نکنم نیاز به گفتن باشه
.
رانپو لبخند ملیحی زد و شونه هاشو رو بالا انداخت و گفت
رانپو : کی می‌دونه
.
.
زمان حال
چویا : دازای ...جواب موری سان رو چی بدم؟
دازای : بیخیال چویا مطمئن باش اونم تو دوره ما بوده موری سان از چیزی که فکر می‌کنی بیشتر راجب من و تو می‌دونه
چویا : ....خب فکر میکنم درست میگی
دازای : هی چویا نظرت چیه امشب بریم بیرون ؟
چویا : کجا ؟
دازای چشمک زد و گفت
دازای : یه سوپرایزه تو فقط ساعت ده آماده باش میام دنبالت
این داستان ادامه دارد..................................
آخ من چه برنامه های برای این دو بزرگوار دارم
ترو خداااا لایک کنین