تا به حال دقت کردهاید که کلمات و القاب زشتی که برای یک م

تا به حال دقت کرده‌اید که کلمات و القاب زشتی که برای یک مرد و زن به کار برده می شود چه تفاوت هایی باهم دارند؟

اغلب کلمات زشتی که علیه زنان به کار برده می شود جنبه ظاهری و بدنی دارد؛ مانند:
زشت، چاق و بدریخت اما الفاظ زشتی که برای مردان به کار برده می شوند بیشتر جنبه عملکردی دارند
مثل: بی عرضه، خنگ و بی غیرت. یعنی بدترین چیزی که به یک زن می تواند گفته شود آن است که ظاهرش زیر سوال برده شود و بدن او مورد تمسخر قرار گیرد.

این همان نگاه تاریخی است که مردان به زنان داشته اند و آنها را جنس دست دوم و صرفاً موجودی برای لذت طلبی خود در نظر گرفته اند.
نکته تلخ تر اما آن است که زنان نیز این نگاه را پذیرفته‌اند و خود نیز ارزشمندی خویشتن را از نگاه مردانه ارزیابی می‌کنند یعنی "من زمانی ارزشمندم که از نظر مردان جذاب باشم"
این همان چیزی است که جنبش های زنان سالهاست علیه آن مبارزه می کنند و سعی دارند ارزش فردی و اجتماعی زنان را مستقل از مردان به آنها یادآور شوند.

در جامعه ما متاسفانه بخش عمده ای از این جنس خشونت ها از طرف زنان علیه زنان اعمال می شود زنان بیشترین حد از تمسخر ظاهر و بدن را علیه یکدیگر به کار می‌برند

خودشان مدام به زبان پنهانی به همجنس های خود می فهماند که "ایییکبیری تو انقدر زشت، چاق و بد ریخت هستی که هیچ مردی تو را نمیخواهد" و خود همان خشونت تاریخی را علیه یکدیگر به کار میبرند و نمی دانند تا چه حد موجب آسیب پذیری و ضعف خودشان می شوند.

نقد کردن انسان ها بر اساس ویژگی های ظاهری سخیف ترین نوع نقد است

مادری که چنین کلماتی علیه همجنس خود به کار می برد متوجه نیست که چگونه دختر خود را نیز تضعیف می کند نمی داند که چگونه دختر خود را دچار وسواس به جنبه های بدنی خود می کند
و به جای آنکه دختر به رشد و شکوفایی خود توجه کند معطوف به بدن و ظاهرش می گردد که خود باعث انواع اضطراب ها و افسردگی ها می شود.

نمی داند که به پسرش نیز چه آموزه ی خشونت باری در ارتباط او با زنان جامعه تعلیم می دهد.
حتی این خشونت را علیه خود نیز اعمال می کند چون بیشتر به خود یادآور می شود که تو چیزی نیستی جز تایید گرفتن از نگاه مردان.
و این یعنی وابستگی و ضعف بیشتر زنان در جامعه ،یعنی همسرانی که عزت نفس سالم ندارند
و مادرانی که چیزی ندارند که به فرزند خود منتقل کنند خودباختگیِ بخشی از جامعه که بیشترین تاثیر را در پرورش نسل های اجتماع دارند یعنی جامعه ای بیمار و غیرشکوفا

ناصر سبزیان پور