زیبای من آیینهی تنها شدنم باش

زیبای من! آیینه‌ی تنها شدنم باش
انگیزه‌ی وابسته به دنیا شدنم باش

با من نه به اندازه‌ی یک لحظه صمیمی
اندازه‌ی در عشقِ تو رسوا شدنم باش

لبخند بزن اخم مرا باز کن، آنگاه
سرگرم تماشای شکوفا شدنم باش

چون اشک، بر این دامن خشکیده فروبار
ره‌توشه‌ی از درّه به دریا شدنم باش

حالا که قرار است به گرداب بیفتم
دریای من! آغوشِ پذیرا شدنم باش

یک لحظه به شولای مسلمانی‌ام آویز
یک عمر ولی شاهد ترسا شدنم باش

مگذار که چون پنجره‌ای بسته بمانم
ای عشق! بیا معجزه‌ی وا شدنم باش...