شاید روزی در میانِ رهگذرانی که هیچ چیزی نمیگویند و به باق

شاید روزی در میانِ رهگذرانی که هیچ چیزی نمیگویند و به باقی راهی که قرار است طی کنند فکر میکنند ، یا شاید در بوسه‌ی انگشتان به سیم گیتار که با آرامش ملودیه حاصل از نوازش را به گوش میرساند ، شاید هم در قطره های باران که مانند مادری دلسوز اشک میریزند تا دلِ خشک شده‌ی زمین را به لطافت تر کنند ، یا در لابه لای شاخه هایِ گل ها که نوازشگرانه آغوش دستان صاحبانشان را میخوانند ، یا تلخی خواستنیِ قهوه که میان نوشته هایِ شیرین کتاب محو میشود بتوانم علت تپش های بی وقفه‌ی قلبم را که مرا به زندگی برمیگرداند را پیدا کنم ..