بی شک اگر حاکمیت یک دهم حساسیت، هزینه و توجهی را که برای

بی شک اگر حاکمیت یک دهم حساسیت، هزینه و توجهی را که برای ظواهر و پوشش افراد به خرج می دهد، برای رشد درونی و اخلاقی جامعه هزینه می کرد.
اگر یک دهم حساسیتی که برای غذا نخوردن کارکنان و کارمندان در ماه رمضان به خرج می دهد را برای مقابله با ریاکاری و تملق و چاپلوسی به خرج می داد.
اگر یک دهم توجه و حساسیتی که به ریش و ظاهر کارمندان می دهد را به وجدان کاری و فساد ناپذیری و رشد اخلاقی و تعهد اجتماعی کارمندان اختصاص می داد.
اگر یک دهم کلاس های تفکر و پرورشی و.. در مدارس را به آموزش نوع دوستی و رشد اخلاقی دانش آموزان اختصاص می داد.
اگر یک دهم حساسیت برای حجاب را برای گسترش شرم و حیا در جامعه اختصاص می داد.
اگر یک دهم زمانی که برای شعارهای عموما بی معنی و دهان پرکن اختصاص می دهد را برای عمل و کار درست اختصاص می داد، امروز نه با این میزان اختلاس و فساد مواجه بودیم، نه نیازی به گشت و ارشاد و تهدید حول حجاب و روزه خواری بود، نه اقتصادمان با یک حرف رئیس جمهور امریکا بالا و پایین می شد، نه الوات مجازی به اسطوره های دانش آموزانمان تبدیل می شدند و نه این میزان فروپاشی اخلاقی مجال رشد می یافت..