ستاره های سُربی

به مستی می کشد ما را شرابِ نابِ صد ساله
شکستی توبه ام را ساقیِ نابابِ صدساله

شبِ رفتن رسیده خوب مهتابی کن امشب را
ستاره های سُربی مالِ تو مهتابِ صدساله

اگر شب ها در آغوشت نمی خوابانی ام دیگر-
همان بهتر بمیرم تا رَوَم در خوابِ صد ساله

برای دوستت دارم همیشه طفره می رفتی
نبودی آن که می گفتی تو ای کَژتابِ صدساله!

اگر یکبارِ دیگر بازگردی پیشِ این بی تاب
نخواهی تاب آورد از غمِ بی تابِ صدساله

از این آتش نترسانم که دود از کُنده می آید
که غرقش می کند این بیشه را سیلابِ صدساله

پس این لحظه به خونم می نویسم تا بدانی که-
هراسم نیست از جَزر و مَدِ خونابِ صدساله:

به مُلاها بگو که عشق را در قبله جایی نیست
خدا با ماست دور از قبله و محرابِ صدساله

حسین حیدری"رهگذر"

اثری از مجموعه هشتم
مجموعه اشعار مرگبار
فصل سوم (بهارِ صفر)
تاریخ انتشار غزل ستاره های سربی:
۱۴۰۰/۱/۱۱

سال ۱۴۰۰ مبارک ✨

─═ঊঈঊঈ مــرگـبـــار ঊঈঊঈ═─


#لایک_فالو_کامنت_یادتون_نره #پست_جدید #پستای_قبلم_ببین_خوشت_اومد_فالو_کن #تکست_خاص #عاشقانه #عشق #love #دخترونه #طنز #عکس_نوشته #تنهایی