تلنگر مهدوی

#تلنگر_مهدوی
#درس_یازدهم
#چجوری_میشه_احساس
#هیچ_بودن_کرد_اما_شاد_بود



🟣 امروز یکی از غریبه‌ترین بحثا بحث عشقه 👈 چون در عین حالی که خیلی ازش حرف زده می‌شه و خیلی ها فکر می‌کنن که معنی عشق رو خوب فهمیدن؛  اما از حقیقت عشق،‌ بی‌خبرن 🌻

🔴 اگه کسی حقیقت عشق رو بفهمه، نمی‌تونه انکار کنه که عشق وقتی واقعی باشه، عاشق دوست داره در نهایت ذلّت در برابر معشوق باشه. این ذلّت خیلی دوست داشتنیه. آدما دوست دارن در برابر خالقشون ذلیل باشن 🌻
 
🔴 حالا هر چقدر که معشوق عظمت بیشتری داشته باشه، عاشق احساس ذلّت بیشتری می‌کنه و این، لذّت عشق رو زیاد می‌کنه 🌻




✔️ اصل این لذّت بردنه چیز بدی نیست. ریشه توی حس عاشقانه داره. قاعده ی عشق همینه 🌻

✔️ امّا توی عشقای دنیایی، معمولاً اندازۀ معشوق ثابته، بین این معشوق و اون معشوقم فاصله ی زیادی نیست 🌻

🍃 پس برای این که عاشق بتونه لذّت ذلیل بودن در مقابل معشوق رو بچشه، باید خودش رو کوچیک و کوچیک کنه و توی خیالش تا می‌تونه معشوق رو بزرگ و بزرگ‌تر؛ یعنی این بزرگی توی عشقای دنیا خیالیه 🌻 

🟣 اما توی عشق بین بنده و خدا، بنده کار چندانی با خودش نداره. عظمت خدا رو درک می‌کنه و خود بخود،
خودش رو کوچیک می‌بینه و هیچ،  و وقتی این عظمت درک شد،‌ پای اون ذلّت وسط میاد و بعدش این «لام» می‌ره قبل از اون «ذال» قرار می‌گیره و می‌شه لذّت 🌻

🔹دقت کردید ⁉️ توی خیلی از این عشقای دنیایی، عاشق،‌ باید خودش رو کوچیک بکنه 👈 اما توی عشق بنده و خدا، عاشق، خودش رو کوچیک می‌بینه؛ یعنی واقعیتش رو می‌بینه و می‌بینه چقدر کوچیکه و اصلاً هیچه 🌻

🔹چقدر جالبه که امروز می‌خوان به آدم با حس بزرگ بودن، لذّت زندگی رو بچشونن؛ در حالی که 👈 آدم طوری آفریده شده که با درک بزرگی خدا و بعدش احساس ذلّت در برابر خدا،  لذّت رو با تمام وجودش می‌چشه این قدر راه داره برعکس طی می‌شه 🌻

ص ۳