Psychological cannibals🧛🏻‍♀🍷

Psychological cannibals🧛🏻‍♀🍷

جونگ کوک:راه افتادیم نمیدونم کجا میرفتیم فقط رفتیم

جیمین:کوکییی فک کنم بمیریم

کوکی: اره ولی قبلش من ترو میکشم

جیمین: از‌جدا شدم خر

کوکی:ناراحت نشو بیا

جیمین: ی دفعه رعد و برق زد چسبیدم ب کوک

کوکی:‌میگم بمون بگو چشم مثلا پسری ب خودت بیا

جیمین:‌نمیتونم حس میکنم خیلی بدبختم

کوکی: اشکال نداره

ی ذره جلو تر رفتیم هوا بارونی بود تا رسیدیم ب ی خونه خونه چی بگم قصر بود ولی مشکی بود مثل داستانی ک‌خونده بودم بود خونش

جیمین: ب نظرت بریم توش
کوکی:‌نه چون چشم آب نمیخوره جایی خوبی باشه

جیمین: ارع راس میگی پس بریم توی اون خرابه

راوی:کوکی و جیمین رفتن توی اون خرابه همون لحظه سر کله ت پیدا میشه جیمین رو با لگد پرت میکنه و کوکی رو میگیره کوکی داد میزنه جیمین بره جیمینم فرار میکنه ولی اون به نازنین برخورد کزد

ت:بوی خونش شیرین بود ولی زورش زیاد بود هرچی نباشم وقتی پدرم زنده بوپ ازش رزمی یاد گرفته بودم زدم زیر پاش ک خورد زمین نشستم روش ولی وقتی صورتم رو نزدیکش کردم چشمام برق زد از توی چشماش ک با تعجب داشت نگاهم میکرد دیدم ک بیهوش شد(من خودمم فهمیدم خوناشامم بیهوش شذم)

نازنین:خیلی ساده بود وقتی خورد زمین بال هام رو بستم و هوجوم بردم سمتش توی چشماش اشک‌جم شده بود هوا رعد و برق میزد و قیافه من ترسناک تر اون مظلوم تر میشد

ی دفعه چشمام رو از توی اشکاش دیدم برق زد

پارت چهار🍷🧛🏻‍♀