پارت۷۱

-مادر و پدر من. . . برای امشب دعوت شدن؟
با همون چشم های خمار و کسلی ای که تو نگاهش پیدا بود, خیره شد به
من و گفت:
-آره. . . خبر نداشتی؟
بدون اینکه جواب بدم, با دو انگشتم قسمتی از سرم رو مالیدم و به سمت
حمام به راه افتادم.
فقط امیدوار بودم که امشب به خوبی تموم بشه.
بعد از شستن دست و صورتم به طبقه ی پایین خونه رفتم تا در مورد
مهمانی امشب مطمئن بشم.
هنوز رنگ پریدگی تهیونگ بخاطر شنیدن خبر اومدن والدینش, برام مبهم
بود.
-صبح بخیر. . .
خمیازه ای کشیدم و تکه کیکی که روی میز بود رو برداشتم تا بخورم.
-صبح بخیر عسلم
مادرم بوسه ی نرمی روی موهام گذاشت و به سمت یخچال رفت.
-بنظرت بهتر نیست شام امشبو از بیرون سفارش بدیم؟ شاید بهتره
غذاهای چینی هم بگیریم. . . یا استیک. . .
کیک رو بلعیدم و لب زدم:
-غذاهایی که خودت درست میکنی مگه چشونه. . .
ظرفی رو از داخل یخچال بیرون آورد و به سمت من برگشت
_ . . اگر خوششون نیاد. . . شاید به این نوع غذاها عادت ندارن
کمی نزدیک تر شد و ادامه داد:
-یرین میگفت آقا و خانم کیم یه کمپانی بزرگ مد دارن با سری رستورانای
زنجیره ای ایتالیایی که حتی تو آمریکا هم شعبه دارن. . . بهتر نیست غذای
ایتالیایی بگیریم؟
خرده کیک هایی که روی لبم مونده بودن رو لیس زدم و جواب دادم:
-سخت نگیرید, ایتالیایی نیستن که, اهل همین کشورن. . . مطمئنم عاشق
غذاهای اصیل کره ای هستن. . .
مادرم بی حرف هومی کرد و دوباره به سمت یخچال رفت.
میتونستم درگیری فکریش رو به خوبی بفهمم.
مطمئنا دلش میخواست جلوی همچین خانواده ای خوب ظاهر بشه اما
نمیدونستم چرا هیچ میلی به دیدن پدر و مادر تهیونگ نداشتم.
حتی شنیدن اسمشون انرژی منفی زیادی رو به من میداد
آینه ترک برداشت. . . بکش کنار
یرین به سمت دیگه ای هلم داد و خودش جلوی آینه قدی ایستاد تا آرایش
چشمش رو کامل کنه.
-خانواده دوست پسر من دارن میان. . . تو چرا انقد آرایش کردی
براشش رو پایین آورد و چشم غره ای به من رفت.
-خیلی حرف میزنی. . .
به در کمد تکیه دادم و آهی کشیدم.
-من میرم پایین. . . کارت تموم شد بیا
دستی به شلوار مشکیم کشیدم و درحالیکه تیشرت لیموییم رو داخلش سر
میدادم به سمت اتاق تهیونگ رفتم.
همزمان با من از اتاقش خارج شد و اجازه داد تا به خوبی نگاهش کنم.
پیرهن آبی مردونه اش اونقدر جذابش کرده بود که دلم میخواست لختش
کنم.
با لبخند به سمتش رفتم و دستهامو دو طرف صورتش گذاشتم
_آیگو. . . چقدر خوشگلی
لپهاشو بیشتر فشار دادم و بیرون زده شدن لبهاش, بوسه ی سبکی روشون
گذاشتم.
دستهام رو از روی گونه هاش برداشت و لب زد:
-توهم. . .
دستی روی گردنش کشید و درحالیکه به سمت پله ها میرفت دوباره گفت:
-خوشگل شدی. . .
همین یک جمله کافی بود تا پروانه ها تو شکمم به رقص دربیان و لبهام تا
کنار گوش هام کشیده بشن.
______________________________________________
ساعت هشت شب بود و هر لحظه امکان داشت تا سر و کله ی خانم و
آقای کیم پیدا بشه.
هممون حتی تهیونگ و جین هم با استرس به در ورودی چشم دوخته بودیم.
با بلند شدن زنگ در, از جا پریدیم